shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Anne-Minke Meijer
    • Christine Geense
    • Claartje Chajes
    • Dirk van Pelt
    • Enver Husicic
    • Elske van Lonkhuyzen
    • Gijsje Kooter
    • Jam van der Aa
    • Joop-Maris Vollering
    • Jozien Wijkhuijs
    • Kasper van Hoek
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Leon Brill
    • Manik Sarkar
    • Matthijs Koevoets
    • Nicole Kaandorp
    • Renske van den Broek
    • Sarah van Vliet
    • archief
      • Anne Broeksma
      • Anne Büdgen
      • Annemarie de Gee
      • Bart Smout
      • Derk Fangman
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Jirke Poetijn
      • Joubert Pignon
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Leonieke Baerwaldt
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Mariken Heitman
      • Marron Das
      • Martijn Simons
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Pascal Vanenburg
      • Renée Kapitein
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
  • Over shortreads_
Joop-Maris Vollering
op 3 mei 2019
Deel dit verhaal

KOM JE?

‘Lieverd, ik weet dat je niet met me wilt praten. Dat hoeft ook niet. Ik zit hier gewoon rustig op de gang, en ik wil je vragen of je wel even naar me wilt luisteren. Vijf minuutjes.

Ten eerste: het spijt me. Ik had niet zo boos op je moeten worden toen je me vertelde dat je gymspullen weer weg zijn. Het was ook best wel irritant dat ik je steeds weer bleef vragen wanneer ze je voor het laatst gebruikt had. Want ja, als je dat niet meer weet, dan weet je dat niet meer. En dan heeft het geen zin om het nóg een keer te vragen. Ik snap ook dat het voor jou echt niet leuk is als ik steeds aan je vraag wanneer je aan je boekbespreking begint. Sorry daarvoor. Maar het is gewoon volgende week al, en dan is best wel handig als je bijvoorbeeld nu al je boek uit hebt. Morgen kan natuurlijk ook. Maar misschien zat je wel net in Dummy de mummie te lezen, dan heb ik niks gezegd natuurlijk.

Maar het is nu bijna 8 uur Tobias, en je moet echt om half 9 voetballen! Je kunt je team natuurlijk niet in de steek laten, toch? Weet je nog tegen wie we spelen? AVSV, de vorige keer wonnen jullie met 5-1! Hoeveel goals ga je maken, denk je?

Ik heb intussen je schoenen die in de gang lagen voor je opgeraapt. En die hagelslag die je had gemorst: kom straks maar eens kijken hoe schoon de vloer is!

Hé, maar lieve Tobie, als je nu weer de hele ochtend op je kamer blijft zitten, en niet naar voetbal gaat en zo, dan vind ik dat het niet zo goed met jou gaat. Snap je dat?

Weet je Amanda nog, van het buurtteam? Die kwam toen bij ons om met jou te praten over je boze buien. Toen zat je in groep 5. We hebben toen nog zo’n stickerkaart gemaakt, weet je nog?

Nou, en je weet natuurlijk ook dat oma heel erg veel van lezen houdt. ‘Als ik een boek lees, vergeet ik alles om me heen’, zegt ze dan. Fijn is dat voor haar hè. Eigenlijk zijn die boeken het enige wat ze nog heeft.

Maar als jij nu niet gewoon naar buiten komt, moet ik Amanda weer bellen. En weet je wat er dan gebeurt? Dan kan oma nooit meer naar de bieb.’


Over welk nieuws gaat dit?


Vorige verhaal
Laat je speelgoed staan
Volgende verhaal
Vlakbij

Over de auteur

Joop-Maris Vollering

Joop-Maris Vollering (1971) heeft 1 fiets, 2 paar hardloopschoenen en geen zomerjas. Ze heeft een geoefend oog voor sociaal ongemak, maar schrijft ook graag over de Marskarretjes Opportunity en Curiosity. Want samen zijn ze net een mop.

Ook van deze auteur

door Joop-Maris Vollering
24 maart

Terugslagkleppen

3 Minute Read
door Joop-Maris Vollering
03 maart

Stofnest

3 Minutes Read
door Joop-Maris Vollering
10 februari

Voorpret

3 Minutes Read