‘Ik heb een hekel aan misstanden. Mijn allereerste spreekbeurt ging over onrecht. Overal waar ik kom, wind ik me op over zaken. Het zijn vaak de allerkleinste dingen. Neem nou bijvoorbeeld de Jumbo. “Vierde in de rij, kassa erbij”, zeggen ze. Maar doen ze dat ook? Nee, dat doen ze dus niet! En dan schrijf ik een brief aan de directie. Het heeft alles te maken met consumentenvertrouwen. Ze willen graag consumentenvertrouwen, maar ze bedriegen je waar je bij staat. Ze liegen terwijl je wacht. En waar de vijfde in de rij dan lijdzaam toeziet, trek ik aan de bel.’

[…]

‘Vroeger had je nog journalisten die onze maatschappij controleerden, maar tegenwoordig zijn dat allemaal ja-knikkers. Stagiaires die persberichten overtikken, met vastgeroeste oogkleppen op wachten ze op de orders van de sales-afdeling van de krant die angstvallig turft hoeveel abonnees ze die dag weer kwijtgeraakt zijn. Ze schrijven om te blijven en vechten om de gunsten van de marktwerking. Ik niet. Ik weiger om achter die meute aan te hobbelen.’

[…]

‘Luis in de pels is een minderwaardige term. Klokkenluiders zijn de echte cowboys van deze eeuw. Ze conformeren niet. Ze wijken niet. Ze komen op voor de belangen van de doofstomme consument die er bijna om schreeuwt bedrogen te worden.’

[…]

‘Daarom dus deze open sollicitatie voor klokkenluider. Op teletekst las ik dat er binnenkort een verplichte klokkenluidersregeling wordt ingevoerd, maar op uw website vond ik nergens een functie met die titel. Ik ben een einzelgänger met een onaangename persoonlijkheid. Ik werk slecht in teamverband en lever graag ongefundeerde kritiek. Ik denk in problemen en ben gek op beren op de weg. Klagen en bekritiseren zit in mijn natuur. Ik ben wezenlijk tégen dingen en kan dit onsamenhangend uiteenzetten. Graag kom ik mijn motivatie persoonlijk toelichten. Mocht u geen gehoor geven aan dit aanbod zal ik de juiste instanties hiervan op de hoogte stellen.

Met gepaste gevoelens van achting,

A. Noniem’