shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Aafke van Pelt
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Dirk van Pelt
    • Emma Laura Schouten
    • Femke van de Griendt
    • Gastauteurs
    • Jam van der Aa
    • Jens Vydt
    • Jirke Poetijn
    • Joep van Dijk
    • Jozien Wijkhuijs
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Lilian van Ooijen
    • Maaike de Wolf
    • Manik Sarkar
    • Marthe van Bronkhorst
    • Nelson Morus
    • Nicchelle Buyne
    • Pascal Vanenburg
    • Peter De Voecht
    • Steff Geelen
    • archief
      • Anne Büdgen
      • Anne-Minke Meijer
      • Bart Smout
      • Christine Geense
      • Claartje Chajes
      • Derk Fangman
      • Elske van Lonkhuyzen
      • Enver Husicic
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Gijsje Kooter
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Johannes Westendorp
      • Joop-Maris Vollering
      • Joubert Pignon
      • Kasper van Hoek
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Leon Brill
      • Leonieke Baerwaldt
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Mariken Heitman
      • Marron Das
      • Martijn Simons
      • Matthijs Koevoets
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Nicole Kaandorp
      • Renée Kapitein
      • Renske van den Broek
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Sarah van Vliet
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
      • Tynke Hiemstra
  • Over shortreads_
Avatar foto Bart Smout
op 23 november 2018
Deel dit verhaal

Klassieke muziek

Mismoedig verlaat de piano het debat. Zijn houten poten voelen krachteloos. Wat heeft het allemaal voor zin? De woorden van de politici, ze klinken zo vals en onoprecht. De piano haat de debatten in de Tweede Kamer. De piano houdt van zuiverheid en schoonheid.

Dwalend door de gangen van het Binnenhof denkt de piano aan vroeger. Dat waren nog eens tijden, vroeger. Alles was goed en er werd nog klassieke muziek gemaakt. Kom daar  maar eens om tegenwoordig, mompelt de piano in zichzelf. Hij ziet de monden van de politici weer voor zich, de tanden als rotte toetsen.

Hij opent de deur van zijn kantoor en ziet de jonge man liggen. Naakt, met een hand op zijn kruis en een arm gestrekt langs zijn hoofd. De man lijkt te slapen, maar het kan ook zijn dat hij nadenkt. Ontroerd kijkt de piano naar de jonge man. Ach, denkt hij, niet alles is verloren.

De piano gaat naast de jonge man zitten. Met zijn pedalen streelt hij even de gebruinde onderrug. Dan begint hij met spelen. Met zijn toetsen slaat hij de machtige kuitspieren aan, de platte buik, de edele hals. De piano sluit zijn ogen en luistert. Prachtige klanken vullen de kamer.

Het is waar, denkt de piano. Niemand klinkt zo verheven als Thierry Baudet.

 


Over welk nieuws gaat dit?


Vorige verhaal
De grote doelmatigheid
Volgende verhaal
Diepzee

Over de auteur

Avatar foto
Bart Smout

Bart Smout (1983) is schrijver, publicist en redacteur. Hij publiceerde de roman Lege Lijnen en de gedichtenbundel Blijkbaar wordt het toch erger als je er niets aan doet. Gedichten en korte verhalen van zijn hand verschenen in onder andere Hard/Hoofd, De Optimist, Strak! en Passionate. Momenteel werkt Smout aan een novelle in samenwerking met literaire organisatie Tilt en uitgeverij De Geus.

Ook van deze auteur

Avatar foto door Bart Smout
17 januari

De lucht kleurde prachtig rood, we kregen veel likes

1 Minute Read
Avatar foto door Bart Smout
15 november

Uw versgedraaide drol is klaar

59 Seconds Read
Avatar foto door Bart Smout
13 september

Alleen de auto’s blijven dobberen

52 Seconds Read