Frenk had last van oogkriebel. Veel gewrijf. Hij vroeg zich af of dit misschien een eerste symptoom van Corona kon zijn.
Met knijpoogjes las hij het nieuws. En er was niet veel moois om te lezen. Waar moest hij zich het drukst over maken.
En waarom kon hij niets aan anderen over laten?

Hij probeerde nog zijn gedachten te verzetten. Er was een konijnenfeest met knabbels en dansjes.
Maar toen trok hij toch maar zijn capeje aan.

Eerst ging hij naar Poetin en gaf hem een rotschop.
Toen ging hij naar Assad en gaf hem een rotschop.
Toen ging hij naar Erdogan en gaf hem een rotschop.

Tussendoor ging hij naar Idlib om daar de boel eens even snel op te lossen.

Hij stak door naar India en deelde daar rake klappen uit.
In Brazilië was daar zijn verwoestende kaakslag.
In Amerika raakte hij niet uitgeschopt en geslagen.

En iedereen stopte hij in een grote zak. De zak van Frenk. En die slingerde hij naar Jupiter.