shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Anne-Minke Meijer
    • Christine Geense
    • Claartje Chajes
    • Dirk van Pelt
    • Enver Husicic
    • Elske van Lonkhuyzen
    • Gijsje Kooter
    • Jam van der Aa
    • Joop-Maris Vollering
    • Jozien Wijkhuijs
    • Kasper van Hoek
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Leon Brill
    • Manik Sarkar
    • Matthijs Koevoets
    • Nicole Kaandorp
    • Renske van den Broek
    • Sarah van Vliet
    • archief
      • Anne Broeksma
      • Anne Büdgen
      • Annemarie de Gee
      • Bart Smout
      • Derk Fangman
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Jirke Poetijn
      • Joubert Pignon
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Leonieke Baerwaldt
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Mariken Heitman
      • Marron Das
      • Martijn Simons
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Pascal Vanenburg
      • Renée Kapitein
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
  • Over shortreads_
Avatar foto Gijsje Kooter
op 25 augustus 2016
Deel dit verhaal

Juan

Ze wil ook een robot zijn, zelfredzaam, net als hij. Hij kan zichzelf opladen. Ze aait zijn siliconen wang.

Toen hij uit de doos kwam, had ze gewild dat hij iets meer van haar man had. Juan is nu een Japanner. Iedere dag dezelfde vragen op gezette tijden. Ze antwoordt altijd ja. ‘Heb je goed geslapen?’ Wat kan zo’n machine dat schelen. Ze zou willen dat hij iets minder een zorgrobot was. Het maakt niet uit wat ze zegt. Er is nooit iets ongewoons. Ze zou hem soms een klap willen verkopen. En het dan goedmaken. Dat is altijd het mooiste; het goedmaken erna. Het kan flink vlammen. En dan samen onder de douche, maar de androïde is hier niet toe uitgerust.

Het pakje ducados van Juan ligt op het bijzettafeltje, precies zoals het daar altijd lag. Ze heeft graag dat hij daar zit, al rookt een robot niet. Mathilde steekt er één op, inhaleert diep, legt de brandende sigaret in zijn hand en blaast de rook zijn richting op. Ze gaat zitten en kijkt naar hem. Als ze haar ogen tot spleetjes knijpt, lijkt hij er een beetje op. ‘Heb je zin in een koekje?’ vraagt Juan. Ze wil de laatste drie woorden wegvegen.


Over welk nieuws gaat dit?


Vorige verhaal
Meisjesvlees
Volgende verhaal
Leeftijdsgenoten

Over de auteur

Avatar foto
Gijsje Kooter

Gijsje Kooter schrijft toneel, korte verhalen en alles daar tussenin. Op de drempel van de eerste lockdown, die inmiddels een eeuwigheid ver weg lijkt, was zij mede-oprichter van Papieren Helden, fictief magazine met verhalen voor nu.

Ook van deze auteur

Avatar foto door Gijsje Kooter
20 september

Toegangsweg

2 Minutes Read
Avatar foto door Gijsje Kooter
28 juni

weet nog niet hoe dit stuk heten moet

3 Minute Read
Avatar foto door Gijsje Kooter
17 mei

ik ben overal, zit in alles, ben alomtegenwoordig, kan niet wachten op me footage

3 Minute Read