shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Anne-Minke Meijer
    • Christine Geense
    • Claartje Chajes
    • Dirk van Pelt
    • Enver Husicic
    • Elske van Lonkhuyzen
    • Gijsje Kooter
    • Joop-Maris Vollering
    • Kasper van Hoek
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Leon Brill
    • Manik Sarkar
    • Matthijs Koevoets
    • Nicole Kaandorp
    • Renske van den Broek
    • Sarah van Vliet
    • archief
      • Anne Broeksma
      • Anne Büdgen
      • Annemarie de Gee
      • Bart Smout
      • Derk Fangman
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Jirke Poetijn
      • Joubert Pignon
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Leonieke Baerwaldt
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Mariken Heitman
      • Marron Das
      • Martijn Simons
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Pascal Vanenburg
      • Renée Kapitein
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
  • Over shortreads_
Sander van Leeuwen
op 25 februari 2016
Deel dit verhaal

Je hoeft geen kant te kiezen

Scheren doe ik niet vandaag, dat heb ik gister al gedaan. Ik pak het zilveren kettinkje van de plank boven de wastafel en doe het om. Ik zie mezelf in de spiegel, het hemd zit strak om mijn bovenlijf, vroeger was ik dunner.

Ik zucht een keer.

Je hoeft geen kant te kiezen, zeg ik tegen mezelf.

Langzaam loop ik naar de keuken en doe wat cornflakes en melk in een kom. Staand eet ik het op. Ik blijf de beelden van gister voor mijn ogen zien. Het was geen jungle, het was de hel. Overal tenten, zeiltjes, mensen, kinderen. Het was vol, maar toch was het rustig. Te rustig misschien. Er was iets aan het werk, het broeide. Ze hebben misschien voor hetere vuren gestaan.

En nu komen wij vandaag.

Ik wil niet, maar ik kan niks doen. Moet ik dan in mijn eentje solidair zijn? Het leven is al moeilijk zat, zelfs mét een inkomen. Ik kan niet alles opgeven, omdat zij niks hebben.

Ik doe gewoon van wat me wordt gevraagd. Ik probeer mee te draaien in het radarwerk dat dit zou moeten oplossen.

Ook al snap ik niets van die oplossing.

Het is vroeg, de kinderen slapen nog. Charlotte zal ze over een half uurtje wel wakker maken. Ze zullen samen ontbijten en zich klaar maken voor school. Om kwart voor acht vertrekt het busje richting school.

Het is fantastisch.

En toch.

Ik geef Charlotte een kus op haar voorhoofd, ze mompelt zachtjes iets. In de gang trek ik mijn schoenen en jas aan. Om zeven uur moet ik op de zaak zijn, zodat we gezamenlijk kunnen vertrekken.




Vorige verhaal
Klokkenluider gevraagd
Volgende verhaal
Mis

Over de auteur

Sander van Leeuwen

Sander van Leeuwen (1986) is initiatiefnemer van Shortreads.nl. In het dagelijks leven is hij schrijver, psycholoog en ambtenaar. In het voorjaar van 2015 debuteerde hij met zijn roman Liever geen applaus voor ik leef.



Ook van deze auteur

door Sander van Leeuwen
28 januari

Lief ik heb je

2 Minutes Read
door Sander van Leeuwen
14 januari

Degene die alles verloor

3 Minute Read
door Sander van Leeuwen
08 januari

Gelukskoekjes

2 Minute Read