shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Anne-Minke Meijer
    • Christine Geense
    • Claartje Chajes
    • Dirk van Pelt
    • Enver Husicic
    • Elske van Lonkhuyzen
    • Gijsje Kooter
    • Jam van der Aa
    • Joop-Maris Vollering
    • Jozien Wijkhuijs
    • Kasper van Hoek
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Leon Brill
    • Manik Sarkar
    • Matthijs Koevoets
    • Nicole Kaandorp
    • Renske van den Broek
    • Sarah van Vliet
    • archief
      • Anne Broeksma
      • Anne Büdgen
      • Annemarie de Gee
      • Bart Smout
      • Derk Fangman
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Jirke Poetijn
      • Joubert Pignon
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Leonieke Baerwaldt
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Mariken Heitman
      • Marron Das
      • Martijn Simons
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Pascal Vanenburg
      • Renée Kapitein
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
  • Over shortreads_
Anne Büdgen
op 4 mei 2017
Deel dit verhaal

Jaren later

De opa en oma hadden een onderduikster. Soms wandelde de oma ‘s avonds met haar door het dorp terwijl ze bad. ‘Heere, bescherm ons, laat ons niet worden opgepakt.’ Zo groot was het geloof van de oma. Iedereen geloofde. In God, in zoiets als het Germaanse ras, in het drukken van kranten in kelders, in onzichtbaar worden tot je niet meer opkijkt bij je naam.

Er is de man zonder hart op het Plein, er zijn de kampen waar je cola koopt, er zijn de schokkerige films en de minuten. Zeven jaar geleden was ik op de Dam. Stilte was het tikken tegen een vlaggenstok en in de verte schreeuwde een meeuw. Ik hoorde mijn buurman ademen. Ik probeerde te denken aan gesneuvelde soldaten, aan wat oorlog is, maar het sneeuwde in mijn hoofd als een testbeeld. Een galmend gejammer zwol aan, mensen keken op. De klap van een dranghek dat viel. Het klonk als het schot van een pistool. Achter me begonnen ze te rennen. Een meisje viel en er stroomde bloed langs haar hoofd. Ze wilde niet dat ik haar overeind hielp, misschien hoorde ik bij de vreemden die haar omver hadden geduwd, en ze klopte het stof van haar kleren. Een man riep: ‘Kalmte, mensen!’ terwijl het gillen alweer ophield en de stilte aan flarden hing.

Thuis zag ik de beelden. De Dam stroomt vol. Het draaiorgel speelt Wie heeft er suiker in de erwtensoep gedaan? Er wordt gedanst, mannen in pak schallen het Wilhelmus, vrouwen met hoog haar zwaaien met zakdoeken. Schoten uit de ramen van de Groote Club. Twintig mensen passen niet achter een lantaarnpaal, op de hoek van de Kalverstraat staat een lege kinderwagen.

 

 

 




Vorige verhaal
Glitter
Volgende verhaal
Canada

Over de auteur

Anne Büdgen

Anne Büdgen schrijft gedichten, korte verhalen en theater. Onlangs verscheen haar eerste roman Boven de straat hangt een witte lucht, dagboek van Anna Meesink vol psalmen, slordig geschreven gedachten en poëzie.

Ook van deze auteur

door Anne Büdgen
08 maart

Van heilig nut

2 Minute Read
door Anne Büdgen
15 februari

Eindelijk

2 Minute Read
door Anne Büdgen
25 januari

Camera

2 Minutes Read