shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Aafke van Pelt
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Dirk van Pelt
    • Emma Laura Schouten
    • Femke van de Griendt
    • Gastauteurs
    • Jam van der Aa
    • Jens Vydt
    • Jirke Poetijn
    • Joep van Dijk
    • Jozien Wijkhuijs
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Lilian van Ooijen
    • Maaike de Wolf
    • Manik Sarkar
    • Marthe van Bronkhorst
    • Nelson Morus
    • Nicchelle Buyne
    • Pascal Vanenburg
    • Peter De Voecht
    • Steff Geelen
    • archief
      • Anne Büdgen
      • Anne-Minke Meijer
      • Bart Smout
      • Christine Geense
      • Claartje Chajes
      • Derk Fangman
      • Elske van Lonkhuyzen
      • Enver Husicic
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Gijsje Kooter
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Johannes Westendorp
      • Joop-Maris Vollering
      • Joubert Pignon
      • Kasper van Hoek
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Leon Brill
      • Leonieke Baerwaldt
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Mariken Heitman
      • Marron Das
      • Martijn Simons
      • Matthijs Koevoets
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Nicole Kaandorp
      • Renée Kapitein
      • Renske van den Broek
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Sarah van Vliet
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
      • Tynke Hiemstra
  • Over shortreads_
Dirk van Pelt
op 15 oktober 2018
Deel dit verhaal

#IkbeneennichtvanHenkWijngaard

Er hangt een theedoek in de boom en dat is onmogelijk. De mensen op het terras van Camping Ganspoort vinden het ‘opmerkelijk.’ Camping Ganspoort is geen camping, maar een hip eetcafé. Een hip eetcafé met de naam ‘Camping Ganspoort’ is opmerkelijk. Die klassiek blauwwit geblokte theedoek in de top van die hoge boom aan de overkant van het kanaal is bizar.

De theedoek hangt er al zeker drie maanden. Een goede vriendin heeft hem ontdekt. We dronken samen voor de verandering koffie. Ze vertelde een verhaal over haar moeder en ineens zei ze: ‘Kijk, daar hangt een theedoek.’ Ik keek, maar zag niks. Ik zag niks, omdat ik keek naar plekken in de boom waar eventueel een theedoek zou kúnnen hangen. De vriendin wees. ‘Daar,’ zei ze. Ik keek weer en zag meteen: dit is volstrekt onmogelijk.

De vriendin ging opmerkelijk snel weer door met het verhaal over haar moeder. Ik probeerde te luisteren, maar de hele tijd hing die theedoek daar onverklaarbaar te wezen. Het waaide hard. Bij vlagen sloeg de theedoek aan het wapperen. Dat kon al helemaal niet. Een theedoek zo hoog in een boom, daar waar alleen nog twijgen en bladeren zijn, kan alleen maar zo wapperen als iemand hem daar heeft vastgeknoopt met behulp van een hoogwerker. Maar de boom staat aan een talud dat zo krap en steil is, dat je er onmogelijk met een hoogwerker bij kan. Tenzij je de hoogwerker op een ponton in het kanaal zet. Maar het slagen van die vergunningaanvraag is misschien nog wel onwaarschijnlijker dan de daadwerkelijke theedoek in de boom.

‘Misschien is hij er zelf gewoon ingewaaid,’ zegt de serveerster schouderophalend. Een kind van een jaar of zes, dat aan een tafeltje naast ons zit te tekenen suggereert dat de theedoek misschien is gestolen door vogels en toen ‘naar de boom is gebracht.’ Een andere serveerster komt met de theorie van een dronken student met toevallig een theedoek bij zich en ook een enorme ladder. De goede vriendin zegt simpelweg: Er is vast gewoon een verklaring voor.

Maar dat is nou net het punt. Er is geen verklaring. Er hangt al maanden een blauwwit geblokte theedoek hoog in een boom aan de Jutfaseweg in Utrecht en dat is een regelrecht wonder. Ik zou graag zien dat we het samen als dusdanig erkennen. Dan kunnen we misschien eindelijk eens een keer rustig gaan slapen.

(Om het wonder te aanschouwen loopt u vanaf Station Utrecht Vaartsche Rijn niet richting Ledig Erf, maar juist de andere kant op. Ga door de straat met de naam  ‘De Helling.’ De straat is zelf overigens niet oplopend. Het is gewoon een straatnaam. Al vrij snel is er sprake van horeca. U loopt langs een café dat ‘Klein Berlijn’ heet. Dat kan gewoon. Daarna komt u vanzelf bij ‘Camping Ganspoort.’ Dat is, zoals gezegd, opmerkelijk, maar verder best te behappen. Vanaf dat terras aan de kanaalzijde is de theedoek in de boom te zien.
De theedoek in de boom is onmogelijk. Maar hij hangt er lekker toch.)


Over welk nieuws gaat dit?


Vorige verhaal
SuperYe (Formerly Known as Kanye West)
Volgende verhaal
EIKPUNT

Over de auteur

Dirk van Pelt

Dirk van Pelt (1978) schrijft scenario's voor tv, radio en theater. Hij houdt ervan om in zijn verhalen op een soort onnavolgbare manier allemaal verbanden te leggen tussen superinteressante thema's die op het oog niks met elkaar te maken hebben, zodat je als lezer denkt: tjee. Hij heeft nog nooit iets gewonnen.

Ook van deze auteur

door Dirk van Pelt
18 juni

Afslag

2 Minute Read
door Dirk van Pelt
07 mei

Het bedrijf werkt aan een oplossing

4 Minute Read
door Dirk van Pelt
12 februari

Wrak

4 Minute Read