shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Aafke van Pelt
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Dirk van Pelt
    • Emma Laura Schouten
    • Femke van de Griendt
    • Gastauteurs
    • Jam van der Aa
    • Jens Vydt
    • Jirke Poetijn
    • Joep van Dijk
    • Jozien Wijkhuijs
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Lilian van Ooijen
    • Maaike de Wolf
    • Manik Sarkar
    • Marthe van Bronkhorst
    • Nelson Morus
    • Nicchelle Buyne
    • Pascal Vanenburg
    • Peter De Voecht
    • Steff Geelen
    • archief
      • Anne Büdgen
      • Anne-Minke Meijer
      • Bart Smout
      • Christine Geense
      • Claartje Chajes
      • Derk Fangman
      • Elske van Lonkhuyzen
      • Enver Husicic
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Gijsje Kooter
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Johannes Westendorp
      • Joop-Maris Vollering
      • Joubert Pignon
      • Kasper van Hoek
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Leon Brill
      • Leonieke Baerwaldt
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Mariken Heitman
      • Marron Das
      • Martijn Simons
      • Matthijs Koevoets
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Nicole Kaandorp
      • Renée Kapitein
      • Renske van den Broek
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Sarah van Vliet
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
      • Tynke Hiemstra
  • Over shortreads_
Avatar foto Gijsje Kooter
op 19 november 2019
Deel dit verhaal

ik heb ze ’t liefst gehoorzaam

In een oude loods, terwijl de moordenaar daar rondloopt, probeert een detective, die toevallig zijn dochter bij zich heeft, een steeksleutel te pakken als wapen. Hij heeft zijn pistool in de auto laten liggen. Dit klinkt als een volslagen onvoorbereide actie maar deze politieman gelooft dat hoe minder wapens je draagt, hoe minder wapengeweld er in de wereld is.

Steeds meer mensen voelen zich het middelpunt van het universum. Terwijl steeds minder mensen het voor het zeggen hebben. Er zijn steeds meer meningen. Tegen en voor en het is niet zo dat er voor beide iets te zeggen valt, zoals veel mensen beweren. Anderen beweren weer het tegendeel. Dat er voor geen van beide iets te zeggen valt. Dat we een stevige hand nodig hebben. We staan steeds vaker tegenover elkaar en voor sommigen is dat ook de bedoeling. Zij sturen ons bewust een bepaalde richting op via geveinsde vriendschappen of gekaapte identiteiten.

Overal waar tegenstelling heerst, duiken woorden op als pogrom, kopvod, grijp ze bij hun kutje, de elite, klimaatgekkies, veganistische losers, corruptie, journalist, subsidieruif én: ik heb ze ’t liefst gehoorzaam.

Leiders voeren de jacht aan. Het genie is overal opgestaan. We ommuren de vesting en we bestrijden de vijand van binnenuit. We bouwen onze kooi.

Het gereedschap dat de detective probeert te pakken, valt kletterend op de grond. Zijn dochter zit onder een soort dekzeil verborgen. De vader maakt beschermende gebaren. En je ziet dat het acteurs zijn, want een echte vader en dochter gedragen zich anders. Die zijn elkaars nabijheid zo gewend, dat ze bijvoorbeeld niet schrikken als hun monden te dicht bij elkaar komen. Die hebben niet die impuls van man en vrouw, maar buitelen over elkaar heen als spelende ijsberen.

Het gaat, terwijl de zaak zich voortsleept, over vader en dochter die na dood van moeder nader tot elkaar proberen te komen. In het verleden zijn procedurefouten gemaakt waardoor deze moordenaar weer op vrije voeten is en meteen weer een meisje gevangen heeft genomen. Hij zegt dat de vissen moeten bijten en je weet niet of hij het over vissen heeft of over jonge vrouwen.


Over welk nieuws gaat dit?


Vorige verhaal
We gingen met de trein
Volgende verhaal
ENGEL

Over de auteur

Avatar foto
Gijsje Kooter

Gijsje Kooter schrijft toneel, korte verhalen en alles daar tussenin of daarbuiten, ver daarbuiten. Op de drempel van de eerste lockdown, die inmiddels een eeuwigheid ver weg lijkt, was zij mede-oprichter van Papieren Helden, fictief magazine met verhalen voor nu, want fictie kan de wereld redden.

Ook van deze auteur

Avatar foto door Gijsje Kooter
10 juli

met wie je welke weg bewandelt

2 Minute Read
Avatar foto door Gijsje Kooter
19 juni

De wereld is een maquette

3 Minute Read
Avatar foto door Gijsje Kooter
08 mei

dood begraven jarig

3 Minute Read