“Ik hoorde dat je op zoek was naar een puppy. Hartstikke leuk Wim, ik heb er een voor je. De pup heet Kutverdiks. Nee, dat is geen hele mooie naam. Dat klopt. Zijn broers heten Tobias en Sjors. Dat klinkt beter ja. Zijn zusje heet Roos.
Ja, wat is het voor hondje, wat zal ik zeggen. Puppy’s hebben meestal van die lieve zachte oortjes hè. Dat ken je wel. Kutverdiks heeft dat niet. Heb je wel eens aan glaswol gevoeld? En aan een staalborstel? Daar zit het een beetje tussenin. Bij die oren ja. En de rest van zijn vacht, ik zou je niet echt adviseren om daar aan te gaan zitten. Die oren aai ik weleens, en dan trek ik eerst even van die leren handschoenen aan. Dan kan dat best. En steeds als ‘ie op schoot is gesprongen, dat doet ‘ie weleens, dan heb ik daarna allemaal van die paarse bulten op mijn buik. Ja natuurlijk heb ik dan een trui aan. Nee, Kutverdiks en een zwembroek, dat is geen gouden duo.
En verder, ja, Kutverdiks is een hele slag groter dan zijn zus en broers. Hij is net 8 weken, maar toch al een aardig formaatje herdershond. En, dat is ook nog wel goed om te weten, als Kutverdiks blaft, dan spetteren er allemaal dikke blauwe klodders mee. Maar dat kun je opruimen.
Dus ja, een pup. Voor jou. Ik breng hem vanavond even langs, ik ben dan toch in de buurt. Rij ik meteen even door naar de Jumbo: de vieze appels zijn in de aanbieding.”