shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Aafke van Pelt
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Dirk van Pelt
    • Emma Laura Schouten
    • Femke van de Griendt
    • Gastauteurs
    • Jam van der Aa
    • Jens Vydt
    • Jirke Poetijn
    • Joep van Dijk
    • Jozien Wijkhuijs
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Lilian van Ooijen
    • Maaike de Wolf
    • Manik Sarkar
    • Nelson Morus
    • Nicchelle Buyne
    • Pascal Vanenburg
    • Peter De Voecht
    • Steff Geelen
    • archief
      • Anne Büdgen
      • Anne-Minke Meijer
      • Bart Smout
      • Christine Geense
      • Claartje Chajes
      • Derk Fangman
      • Elske van Lonkhuyzen
      • Enver Husicic
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Gijsje Kooter
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Johannes Westendorp
      • Joop-Maris Vollering
      • Joubert Pignon
      • Kasper van Hoek
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Leon Brill
      • Leonieke Baerwaldt
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Mariken Heitman
      • Marron Das
      • Martijn Simons
      • Matthijs Koevoets
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Nicole Kaandorp
      • Renée Kapitein
      • Renske van den Broek
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Sarah van Vliet
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
      • Tynke Hiemstra
  • Over shortreads_
Avatar foto Sara van Gennip
op 23 maart 2018
Deel dit verhaal

I LOVE THE SMELL OF CARAMEL IN THE MORNING

De ochtend ruikt naar karamel. Alle nachten zonder jou lossen op in de weeïge geur van gesmolten suiker, aangebrand.

Het was dat gebouw, ik dacht het al. Dat gebouw met vruchtenvulling peer en wener brioche. Te zoet, te zuur, het tast je hersens aan. Je blikte in en pakte uit, zorgvuldig stapelend in een magazijn. Het is dat gebouw waar de uren dagen werden en de dagen een jaar. Inwisselbaar maar tevreden, dacht ik, dacht ik toch. Het was dat gebouw, waar jij met haar.

Ontrouw knaagt aan botten. Ik voelde het pas toen ik viel. Botten afgeknaagd tot lucifers, niet langer sterk genoeg dat lijf te dragen. Het is dat lijf, dat zwakke lijf. Dat hoofd dat maalt, dat hart dat opspringt als de deurbel gaat. Het zijn de woorden die in woede door de kamer vlogen, tegen de muren sloegen en uiteen spatten in mijn gezicht. Die woorden, dat lijf, dat gebouw waar jij, met haar. Terwijl ik, in dat huis, met dat hart, op de bank met het bord op schoot. Het was zo fijn deze nacht uit dat bed te komen. Met mijn pappige melkflesbenen op de fiets, m’n badjas wapperend als de cape van een superheld. Na het janken komt het doen.

Vlammen vraten gaten in de muren, smolten door de vruchtenvulling heen. Een kleine plof, gevolgd door het geluid van blikken opgestapeld zoet dat uit de schappen schuift. In de verte loeit een sirene, in het grasveld zwijgt een koe.

De ochtend ruikt naar karamel. Alle dagen dat ik aan je dacht stollen onderin de pan.


Over welk nieuws gaat dit?


Vorige verhaal
waterdichte glazen deur
Volgende verhaal
Mijn partij

Over de auteur

Avatar foto
Sara van Gennip

Sara van Gennip (1987) schrijft verhalen waarin mensen discussiëren, liefhebben en geloven tegen beter weten in. Af en toe wordt er heel symbolisch een biggetje in geslacht. In 2015 werd Sara genomineerd voor de Dioraphte Cementprijs, de VPRO Bagagedrager, de Lowlands Schrijfwedstrijd en won zij de Boekenweek Schrijfwedstrijd. Vanaf 2016 is Sara o.a. verbonden aan het Kameroperahuis, Festival Cement en Theater Bellevue. In het voorjaar verschijnt de toneeltekst GODENZOON bij de Nieuwe Toneelbibliotheek.

Ook van deze auteur

Avatar foto door Sara van Gennip
11 februari

SNEEUWJACHT

4 Minutes Read
Avatar foto door Sara van Gennip
08 mei

TAST

3 Minutes Read
Avatar foto door Sara van Gennip
27 maart

COUPE CORONA

3 Minute Read