De wereld kan branden, maar wij gaan het alvast gezellig hebben. Steken de kaarsen aan met vlammen die langs onze ramen woeden, doen de gordijnen dicht, versieren een geurige blauwspar zonder kluit.
Het is herfstvakantie en ik heb genoeg pompoenen gezien, dit jaar heb ik geen behoefte aan spoken, heksen en enge films, deze oktober heeft wat mij betreft maar dertig dagen, ik doe er niet aan mee.
Ik heb nieuwe ballen gehaald, nu alvast, de horeca is al gesloten, je weet gewoon niet wat er de komende tijd met de winkels gebeurt. Er is nog geen jaar geweest dat ik geen nieuwe ballen heb gehaald, de boom is gedecoreerd met decennia aan inkoopgeschiedenis en dit jaar is een bijzonder jaar, dit jaar mag niet ontbreken.
Het is de mooiste tijd van het jaar. Het enige dat me ergert is dat ik altijd alles zelf moet doen. Jan helpt niet met het optuigen van de boom, schrijft niet mee aan de kaarten, staat niet in de keuken als het kerstmenu bereid wordt. Maar daar denk ik niet aan, Jan niet perfect, maar het is een lieve man. Soms lijkt het of hij niet zoveel plezier beleeft aan de kerstdagen als ik.
Soms denk ik aan die keer dat de tante van Jan tijdens het diner teveel gedronken had en erop hintte dat haar man een affaire had, waarop haar man rustig een slok van zijn wijn nam en zei dat hij ook niets had gezegd toen zij het bed had gedeeld met Freerk. Freerk is de vader van Jan, en Jan zijn ouders waren al getrouwd toen zijn oom en tante elkaar ontmoetten.
Vorig jaar was de nieuwe vriendin van Jans dochter mee, ze had twee ringen in haar neus, was veganist en ging de discussie aan over de foie gras. Het leek wel of ze nooit van traditie had gehoord.
Of het jaar dat de buurvrouw aanbelde, zomaar, of ze aan mocht schuiven, haar zoon zou langskomen maar had het af laten weten. Ik had twee dagen in de keuken gestaan en voor iedereen genoeg gekookt. Ik kon haar niet weigeren natuurlijk, de kerstgedachte, maar de garnalencocktails waren goed verpest toen ik ze over andere glaasjes had verdeeld.
Maar dat is geweest, geschiedenis, nu kijk ik vooruit.
Morgen is het 21 oktober en ze hebben voorspeld dat het 20 graden wordt. De terrassen zijn leeg, hier staat een boom.