Sommige dingen zijn allang geen ding meer. En daar kunnen we onszelf gelukkig mee prijzen. Pokémon Go, muisballen, groene ketchup, Eiffel 65, de videotheek, Crocs voor heren, Crocs voor dames, Crocs voor transgenders, Giel Beelen. Het is mooi geweest, als het ooit al mooi is geweest.

Er zijn ook dingen waarvan je aanvoelt dat het spoedig ex-dingen zullen worden. Dan volgt er een gedachte die nu nog pijnlijk ondenkbaar is: ah, ja, dat is ook zo, daar heb ik er nog een van op zolder liggen. Van die friemelspinners bijvoorbeeld, of Donald Trump.

Nu dreigt het demissionaire kabinet te vallen. Ook dat is een dingetje. Rutte II – wat je moet lezen als Rutte twee, niet als Rutte de tweede – komt niet helemaal uit de begroting voor volgend jaar. De PvdA, vroeger ook een ding, wenst het salaris van de basisschoolleraren te verhogen. De VVD is daar geen voorstander van, want zij spenderen het geld liever aan mensen die moeten rondkomen van een schamel bonusje. Dat kan natuurlijk niet als je een deel van het budget al hebt weggegeven aan de populatie die kinderen moet leren of er wel of geen t aan de stam (= het hele werkwoord zonder -en) moet worden toegevoegd, maar het zelf ook nooit helemaal begrijpt (Vlinder vind spelling nog altijd een beetje moeilijk, maar haar rekenwerk word wel steeds beter en daar ben ik helemaal happy mee.)

Het ene ding brengt mogelijk een ander ding voort. Want wat gebeurt er als een demissionair kabinet valt, terwijl er een nieuw kabinet wordt geformeerd? Komen er technocraten? Een demissionair demissionair kabinet? Een demissionair minderheidskabinet?

Het klinkt hoe dan ook als een nieuw ding waar niemand op zit te wachten. Je moet het leven niet moeilijker maken dan het is. Ketchup hoort nu eenmaal rood te zijn.