shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Aafke van Pelt
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Dirk van Pelt
    • Emma Laura Schouten
    • Femke van de Griendt
    • Gastauteurs
    • Jam van der Aa
    • Jens Vydt
    • Jirke Poetijn
    • Joep van Dijk
    • Jozien Wijkhuijs
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Lilian van Ooijen
    • Maaike de Wolf
    • Manik Sarkar
    • Marthe van Bronkhorst
    • Nelson Morus
    • Nicchelle Buyne
    • Pascal Vanenburg
    • Peter De Voecht
    • Steff Geelen
    • archief
      • Anne Büdgen
      • Anne-Minke Meijer
      • Bart Smout
      • Christine Geense
      • Claartje Chajes
      • Derk Fangman
      • Elske van Lonkhuyzen
      • Enver Husicic
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Gijsje Kooter
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Johannes Westendorp
      • Joop-Maris Vollering
      • Joubert Pignon
      • Kasper van Hoek
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Leon Brill
      • Leonieke Baerwaldt
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Mariken Heitman
      • Marron Das
      • Martijn Simons
      • Matthijs Koevoets
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Nicole Kaandorp
      • Renée Kapitein
      • Renske van den Broek
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Sarah van Vliet
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
      • Tynke Hiemstra
  • Over shortreads_
Avatar foto Manik Sarkar
op 17 maart 2020
Deel dit verhaal

Ha Jérôme,

Heet je wel zo? In de meeste boeken waarin je voorkomt gunt je schrijver je niet eens een naam.

Ik weet nog dat ik je ontdekte. Dat was in Parfums. Daar kom je twee, drie keer in voor. Ik meen dat je de ik-persoon na het voetballen pest omdat’ie nog een kinderpikkie heeft. Een paar hoofdstukken later ga je er op het schoolfeest met zijn meisje vandoor.

In Le rapport de Brodeck kwam ik je weer tegen, ditmaal als kampbewaarder. En daarna in nog een paar andere boeken van Philippe Claudel. Ik weet niet eens meer welke.

Je ‘eindigt’ in Le bruit des trousseaux. Dan zit je in de bak, en raad eens wie je daar komt vervelen met Franse literatuurles?

Precies. De ik-persoon.

Volgens mij zit het zo. Jij bent een pester uit de jeugd van je schrijver. En nu neemt hij wraak. Jaagt hij je op, van boek tot boek. En pas als dat verdomde schrijvertje sterft, zal jouw vernedering eindigen.

Over gevangenis gesproken.

Je lift niet eens mee op zijn succes. Je krijgt niet eens een plaats in de literatuurgeschiedenis als antagonist – zelfs dat gunt hij je niet. Daar maakt hij je net niet belangrijk genoeg voor. Een zinnetje hier, een halve alinea daar. Ik vraag me af hoeveel mensen weten van jouw bestaan, hoeveel mensen jou in dat rijtje boeken hebben opgemerkt.

Het is een perfect uitgevoerde wraakactie. Boek na boek word je voor lul gezet, en wat hou je eraan over? Niets. Niet eens een naam. Ja, Jérôme. Eén keer. Daarom noem ik je zo. Beschouw het maar als een cadeau.

Ik wens je sterkte toe,

Manik

Rondom de Boekenweek heeft Shortreads een aangepast programma: drie weken lang verschijnt er elke werkdag een brief aan een romanpersonage.




Vorige verhaal
Hey Liz,
Volgende verhaal
ik

Over de auteur

Avatar foto
Manik Sarkar

Manik Sarkar (1973) is van beroep vertaler. Hij is opgegroeid in een dorpje bij Groningen, is vader van een tweeling en schrijft het liefst over zonderlingen. Zijn debuutroman Ossenkop is in 2024 verschenen bij uitgeverij Hollands Diep.

Ook van deze auteur

Avatar foto door Manik Sarkar
09 juli

Hij moest fictie schrijven en bedacht:

2 Minute Read
Avatar foto door Manik Sarkar
28 mei

Mop

3 Minutes Read
Avatar foto door Manik Sarkar
21 mei

Het cadeau

3 Minutes Read