shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Aafke van Pelt
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Dirk van Pelt
    • Emma Laura Schouten
    • Femke van de Griendt
    • Gastauteurs
    • Jam van der Aa
    • Jens Vydt
    • Jirke Poetijn
    • Joep van Dijk
    • Jozien Wijkhuijs
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Lilian van Ooijen
    • Maaike de Wolf
    • Manik Sarkar
    • Marthe van Bronkhorst
    • Nelson Morus
    • Nicchelle Buyne
    • Pascal Vanenburg
    • Peter De Voecht
    • Steff Geelen
    • archief
      • Anne Büdgen
      • Anne-Minke Meijer
      • Bart Smout
      • Christine Geense
      • Claartje Chajes
      • Derk Fangman
      • Elske van Lonkhuyzen
      • Enver Husicic
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Gijsje Kooter
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Johannes Westendorp
      • Joop-Maris Vollering
      • Joubert Pignon
      • Kasper van Hoek
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Leon Brill
      • Leonieke Baerwaldt
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Mariken Heitman
      • Marron Das
      • Martijn Simons
      • Matthijs Koevoets
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Nicole Kaandorp
      • Renée Kapitein
      • Renske van den Broek
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Sarah van Vliet
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
      • Tynke Hiemstra
  • Over shortreads_
Dirk van Pelt
op 6 juli 2019
Deel dit verhaal

Groenen

De dag voor de WK-finale van 2010 moest ik naar een bruiloft van een vriendin van mijn vriendin. Ik kende de bruid. En ik kende nog een vriendin van mijn vriendin. Verder kende ik niemand. Mijn vriendin en de vriendin van mijn vriendin moesten alle gasten fotografisch vastleggen. De bruid en de bruidegom waren volgens protocol ook afwezig.

Ik zocht zes uur lang naar een houding. Ik raakte uiteindelijk aan de praat met iemands nicht. Ze vroeg me waarom ik zo groen zag. ‘Morgen WK-finale’ zei ik. ‘Ja!’ zei ze, ‘dat heb ik ook.’ Toen kwam er iemands tante bij staan. Ze vroeg aan de nicht: ‘hoe is het met je vader?’ ‘O,’ zei de nicht, ‘die is al twee jaar dood. Wist je dat niet?’

Gelukkig schonk God ons daarna een daverende wolkbreuk, zodat we de rest van de bruiloft zwijgend bezig konden zijn met het bereikbaar houden van de ingang van de feestlocatie. Het schijnt vanavond ook te gaan regenen. We gaan weer verliezen. Ergens wel mooi.


Over welk nieuws gaat dit?


Vorige verhaal
Toetsweek
Volgende verhaal
Mijn kinderen

Over de auteur

Dirk van Pelt

Dirk van Pelt (1978) schrijft scenario's voor tv, radio en theater. Hij houdt ervan om in zijn verhalen op een soort onnavolgbare manier allemaal verbanden te leggen tussen superinteressante thema's die op het oog niks met elkaar te maken hebben, zodat je als lezer denkt: tjee. Hij heeft nog nooit iets gewonnen.

Ook van deze auteur

door Dirk van Pelt
07 mei

Het bedrijf werkt aan een oplossing

4 Minute Read
door Dirk van Pelt
12 februari

Wrak

4 Minute Read
door Dirk van Pelt
20 november

Novemberdag

4 Minutes Read