shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Aafke van Pelt
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Dirk van Pelt
    • Emma Laura Schouten
    • Femke van de Griendt
    • Gastauteurs
    • Jam van der Aa
    • Jens Vydt
    • Jirke Poetijn
    • Joep van Dijk
    • Jozien Wijkhuijs
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Lilian van Ooijen
    • Maaike de Wolf
    • Manik Sarkar
    • Marthe van Bronkhorst
    • Nelson Morus
    • Nicchelle Buyne
    • Pascal Vanenburg
    • Peter De Voecht
    • Steff Geelen
    • archief
      • Anne Büdgen
      • Anne-Minke Meijer
      • Bart Smout
      • Christine Geense
      • Claartje Chajes
      • Derk Fangman
      • Elske van Lonkhuyzen
      • Enver Husicic
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Gijsje Kooter
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Johannes Westendorp
      • Joop-Maris Vollering
      • Joubert Pignon
      • Kasper van Hoek
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Leon Brill
      • Leonieke Baerwaldt
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Mariken Heitman
      • Marron Das
      • Martijn Simons
      • Matthijs Koevoets
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Nicole Kaandorp
      • Renée Kapitein
      • Renske van den Broek
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Sarah van Vliet
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
      • Tynke Hiemstra
  • Over shortreads_
Avatar foto Gijsje
op 16 augustus 2018
Deel dit verhaal

Giuseppe

Ze vliegen als ganzen naar het zuiden en zien het al voor zich: het ijs, het strand, de vulkaan, het archeologische, het viaduct eroverheen, de tunnel eronderdoor, het onbekende, de pizza, de ravioli, de schaaldieren die ze niet met hun handen durven eten, de vruchtbare grond, de beste wijnen (met soms stiekem een ijsblokje), vies van de reis, watervallen van zweet, de airco, de bergketen, de rivier, de brug, de brug.
Ze hebben in het vliegtuig afgeluisterd waar anderen heen gingen. Ze hebben voor vertrek bij vrienden informatie ingewonnen.
Pas achteraf weten ze dat dat stille strandje dat ze vonden, in iedere gids stond, een gids die ze ook hadden maar niet konden lezen. Volgend jaar of het jaar daarop, of daarop, wanneer ze er weer op uit gaan, dan weten ze beter. Dan bereiden ze zich beter voor.

Op de rand van de ingestorte brug staat een vrachtwagen. Giuseppe maakt deze rit twee keer per week. Hij levert cornetti aan restaurants. Hij, met een langere remweg dan de personenauto’s voor hem, ziet dat de aarde plat is en hier ophoudt. Hij is de laatste in de rij maar zijn stuk brug houdt het.


Over welk nieuws gaat dit?


Vorige verhaal
Hoe dan ook krekels
Volgende verhaal
Rihanna
Brief aan Rihanna

Over de auteur

Avatar foto
Gijsje

Gijsje Kooter schrijft toneel, korte verhalen en alles daar tussenin. Op de drempel van de eerste lockdown, die inmiddels een eeuwigheid ver weg lijkt, was zij mede-oprichter van Papieren Helden, fictief magazine met verhalen voor nu, want fictie kan de wereld redden.

Ook van deze auteur

Avatar foto door Gijsje
10 juli

met wie je welke weg bewandelt

2 Minute Read
Avatar foto door Gijsje
19 juni

De wereld is een maquette

3 Minute Read
Avatar foto door Gijsje
08 mei

dood begraven jarig

3 Minute Read