Terwijl Javier in de badkamer van zijn schoongrootmoeder een haar uit zijn neusgat trekt, probeert in Artis een pasgeboren giraffe zijn poten uit. Geen gemekker, geen veertien maanden kruipen en schuifelen, achtervolgd door je eigen stront. Gewoon opstaan en wandelen, als door Jezus zelf aangemoedigd.
Ze komen niet vaak bij de schoongrootmoeder en als ze gaan dan is het niet graag. Helaas konden ze dit bezoek niet langer uitstellen. Javier heeft zijn vriendin bezwangerd en hoewel er elke dag gemiddeld 478 kinderen worden geboren, moet haar dracht voor bijzonder nieuws doorgaan en dus aan elk familielid persoonlijk worden overgebracht. Zelfs aan de schoongrootmoeder. Hoe lang zou ze nog leven? Een jaar, vier hoogstens? Hun kind zou haar toch niet herinneren. Maar nee, hij moest niet zo idioot doen. Javier hield zich in, hij had immers gehoord over de hormoontjes van het bevruchtte wijfjesmens.
Giraffen hoeven niet op te zitten bij hun familie. Geen gemekker. Tong naar buiten en weer vreten. Javier kijkt naar de haar die hij tussen de nagels van zijn middelvinger en zijn duim houdt. Waren ze een maand eerder gekomen, ja, dan waren de gevulde koeken tenminste niet slof geweest. ‘Lekker, niet?’ zei het oude mens.
‘Niet, inderdaad,’ had Javier willen antwoorden. In plaats daarvan vroeg hij of hij van de badkamer gebruik mocht maken. Zijn vriendin porde hem in zijn zij en vroeg of dat niet kon wachten. Wat denkt ze zelf? ‘Het moet eruit.’
Toen zijn vriendin nog niet zwanger was had hij geen last van uitstekende neusharen. Het vaderschap verandert hem, nu al.
‘Daar is hij weer,’ zegt de schoongrootmoeder. Alsof hij de rest van zijn leven op haar badkamer zou doorbrengen.
Javiers vriendin pakt zijn hand. ‘We krijgen een kindje, oma!’
De schoongrootmoeder springt op en omhelst beiden. Ze knijpt Javier in zijn wang: ‘Die vent van je moet er helemaal van huilen’. De tranen staan inderdaad in zijn ogen. Komt door de neushaar. De haar die daarvoor nog in zijn neus zat.
‘Hij is er heel blij mee,’ zegt zijn vriendin. Zelf zegt hij niet dat hij er heel blij mee is. Is een giraffevader blij met zijn kind? Nee, hij is gewoon een giraffe die ook vader is.
‘Ik vind het vooral fijn dat u het nu weet,’ antwoordt Javier. Hij weigert een tweede gevulde koek en vertelt dat ze dadelijk naar Artis gaan, zijn vriendin en hij. ‘Daar loopt een babygiraffe rond,’ zegt hij. ‘Hij loopt rond.’
