shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Aafke van Pelt
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Dirk van Pelt
    • Emma Laura Schouten
    • Femke van de Griendt
    • Gastauteurs
    • Jam van der Aa
    • Jens Vydt
    • Jirke Poetijn
    • Joep van Dijk
    • Jozien Wijkhuijs
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Lilian van Ooijen
    • Maaike de Wolf
    • Manik Sarkar
    • Marthe van Bronkhorst
    • Nelson Morus
    • Nicchelle Buyne
    • Pascal Vanenburg
    • Peter De Voecht
    • Steff Geelen
    • archief
      • Anne Büdgen
      • Anne-Minke Meijer
      • Bart Smout
      • Christine Geense
      • Claartje Chajes
      • Derk Fangman
      • Elske van Lonkhuyzen
      • Enver Husicic
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Gijsje Kooter
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Johannes Westendorp
      • Joop-Maris Vollering
      • Joubert Pignon
      • Kasper van Hoek
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Leon Brill
      • Leonieke Baerwaldt
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Mariken Heitman
      • Marron Das
      • Martijn Simons
      • Matthijs Koevoets
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Nicole Kaandorp
      • Renée Kapitein
      • Renske van den Broek
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Sarah van Vliet
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
      • Tynke Hiemstra
  • Over shortreads_
Anne Büdgen
op 14 augustus 2017
Deel dit verhaal

Genoeg

Dominostenen. Eén voor eén vallen ze. De mensen in de straten van Charlottesville. De niet gezegde woorden. De alsnog gezegde woorden. De jongen zonder gezicht. De schreeuw van het meisje. De jongen met de arm in de lucht. Ze vallen en vallen.

Het is genoeg. Het worden er steeds meer. Ze blijven maar kinderen maken en met hun gore vinger in de geschiedenis peuren. Iedereen moet terug. Naar Armenië, naar Irak, naar Syrië, naar Mexico, naar Venezuela, naar Marokko, naar Colombia, naar Suriname, naar de Caribische eilanden, naar Congo, China en Vietnam. Laat ons zegevieren. Wij, de mannen met de moraal en het opgeschoren haar, de blonde vrouwen met volgespoten lippen, de meisjes met een barbie onder de arm geklemd en de jongens die in de verte pissen. Laten wij terugnemen wat van ons is, de regen tegenhouden en de wind uitlachen die leugens door de lucht slingert en stenen laat vallen. Eén voor één.




Vorige verhaal
Dochters
Volgende verhaal
Dood en suikerspinnen

Over de auteur

Anne Büdgen

Anne Büdgen schrijft gedichten, korte verhalen en theater. Onlangs verscheen haar eerste roman Boven de straat hangt een witte lucht, dagboek van Anna Meesink vol psalmen, slordig geschreven gedachten en poëzie.

Ook van deze auteur

door Anne Büdgen
16 januari

Zwart

2 Minute Read
door Anne Büdgen
08 maart

Van heilig nut

2 Minute Read
door Anne Büdgen
15 februari

Eindelijk

2 Minute Read