shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Aafke van Pelt
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Dirk van Pelt
    • Emma Laura Schouten
    • Femke van de Griendt
    • Gastauteurs
    • Jam van der Aa
    • Jens Vydt
    • Jirke Poetijn
    • Joep van Dijk
    • Jozien Wijkhuijs
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Lilian van Ooijen
    • Maaike de Wolf
    • Manik Sarkar
    • Marthe van Bronkhorst
    • Nelson Morus
    • Nicchelle Buyne
    • Pascal Vanenburg
    • Peter De Voecht
    • Steff Geelen
    • archief
      • Anne Büdgen
      • Anne-Minke Meijer
      • Bart Smout
      • Christine Geense
      • Claartje Chajes
      • Derk Fangman
      • Elske van Lonkhuyzen
      • Enver Husicic
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Gijsje Kooter
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Johannes Westendorp
      • Joop-Maris Vollering
      • Joubert Pignon
      • Kasper van Hoek
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Leon Brill
      • Leonieke Baerwaldt
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Mariken Heitman
      • Marron Das
      • Martijn Simons
      • Matthijs Koevoets
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Nicole Kaandorp
      • Renée Kapitein
      • Renske van den Broek
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Sarah van Vliet
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
      • Tynke Hiemstra
  • Over shortreads_
Joop-Maris Vollering
op 14 oktober 2022
Deel dit verhaal

geen bloemetjesjurk

Vandaag koopt ze nieuwe raw denim. Een spijkerbroek. Ze trekt haar oude raw Japanese denim aan, de broek die ze 5 jaar geleden kocht in dezelfde winkel. De Rode Winkel, sinds 1837. De winkel met vrolijke jonge mannen in donkere spijkerbroeken. Van wie ze 5 jaar geleden leerde dat het een lifestyle is, een stugge donkerblauwe spijkerbroek dragen. De eredivisie van jeansland. Dat je de pijpen een stukje oprolt zodat je de zelfkant van de stof kunt zien. Dat je ze zelf moet bleken, met je lichaam, met je leven. Door je telefoon altijd in dezelfde zak te doen. Door de broek nóóit te wassen, of hooguit ermee de zee in te lopen. De plooien maken bleke strepen in de stof, en is een Engelse term voor het plooienpatroon in de knieholte en een voor de grote strepen in de liezen. Haar raw denim is geen nette broek meer voor naar het werk, het is nu een zachte tweede huid met gaten en littekens. Iets te veel gaten.

Het is vrijdagochtend, de jongens zijn weer vrolijk en jong. Ze dragen weer stugge donkere broeken, wat wijder dan 5 jaar geleden. Ze bekijken haar broek. Wat heeft u hem mooi gedragen, zeggen ze. Hoe vaak heeft u hem gewassen, vragen ze. Ze zeggen nice, sick en lauw, ze gaan op zoek naar een nieuwe broek en ze voelt zich warm van binnen. Ze is 50. Vanmorgen was er nog een opvlieger. ze heeft een zachte oudevrouwenbuik, haar ex wil liever geen contact meer, haar kind ook niet, haar moeder is dood. Haar moeder die op Juliana leek, zelfde grijze permanentje, zelfde bloemetjesjurk. Vanaf haar 40e bejaard.

Deze jongens, ze halen koffie voor haar, ze kijken haar vrolijk aan, ze mag in hun community. Ze zeggen, je moet deze broek niet weggooien. Ze belooft het. Later heeft ze spijt, ze had haar broek kunnen schenken. De broek die nice, sick en uniek werd door alleen maar een beetje te leven.

Ze koopt een nieuwe stugge donkere broek. De beste van de winkel, zeggen de jongens, de laatste. 400 euro. Ze belooft de jongens om over 5 jaar terug te komen en te tonen hoe sick ze de broek heeft geleefd. Ze heeft haar vuist al klaar voor een passend afscheid. Hé man, wil ze erbij roepen. Maar hij geeft haar het tasje, knikt en glimlacht. Tot ziens mevrouw. Dan staat ze buiten.


Over welk nieuws gaat dit?


Vorige verhaal
Laatste herinnering
Volgende verhaal
Het verdriet van William Shatner

Over de auteur

Joop-Maris Vollering

Joop-Maris Vollering (1971) heeft 1 fiets, 2 paar hardloopschoenen en geen zomerjas. Ze heeft een geoefend oog voor sociaal ongemak, maar schrijft ook graag over de Marskarretjes Opportunity en Curiosity. Want samen zijn ze net een mop.

Ook van deze auteur

Maaike de Wolf door Maaike de Wolf
19 mei

No way, José

1 Minute Read
Maaike de Wolf door Maaike de Wolf
28 april

Een stel wilden

45 Seconds Read
door Steff Geelen
08 april

Soul driven shit

2 Minutes Read