shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Anne-Minke Meijer
    • Christine Geense
    • Claartje Chajes
    • Dirk van Pelt
    • Enver Husicic
    • Elske van Lonkhuyzen
    • Gijsje Kooter
    • Jam van der Aa
    • Joop-Maris Vollering
    • Jozien Wijkhuijs
    • Kasper van Hoek
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Leon Brill
    • Manik Sarkar
    • Matthijs Koevoets
    • Nicole Kaandorp
    • Renske van den Broek
    • Sarah van Vliet
    • archief
      • Anne Broeksma
      • Anne Büdgen
      • Annemarie de Gee
      • Bart Smout
      • Derk Fangman
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Jirke Poetijn
      • Joubert Pignon
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Leonieke Baerwaldt
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Mariken Heitman
      • Marron Das
      • Martijn Simons
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Pascal Vanenburg
      • Renée Kapitein
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
  • Over shortreads_
Anne Büdgen
op 2 december 2019
Deel dit verhaal

Een zwaar weekend

Ik vond een portemonnee. Ik had hem ineens in mijn hand. Ik keek nog om me heen of ik hem door kon geven, of laten vallen, maar het was te laat. Hij was nu onder mijn hoede. En ik had al zoveel onder mijn hoede. Mijn gedachten die voortdurend de verkeerde kant opschoten bijvoorbeeld, mijn planten, de man die al weken de tandarts weigerde en het boek dat zich niet liet schrijven. Ik opende de rits.

Er zaten pasjes in met foto’s. Twee meisjes met een hoofddoek, het ene met een bleek gezicht, het andere met smokey eyes, ze glimlachten niet, en een jongen met gekamd haar. Ik stelde me voor dat hij een hese stem heeft. Ik zou deze mensen nooit kennen, dacht ik. Toen ik ze googelde woonden hun namen in Damascus en Aleppo maar daar waren ze ineens twintig jaar ouder, met zes kinderen of los haar. Het waren anderen, dat moest wel, en ze waren iets kwijt. Nu was ik ook iets kwijt.

Het was weekend. De hele zaterdag en zondag lag hij in de woonkamer. Een portemonnee breng je niet naar de politie, las ik, maar geef je af bij de gemeente. Maandagochtend zou alles anders worden. Ik was iets verschuldigd nu ik hem in mijn bezit had en leefde voorzichtig met mijn gedachten, de man, mijn planten, Hamza, Inaya en Nour. Intussen miezerde het zachtjes, was het modderig zacht buiten of stond er plots een harde wind en leek het wel januari.




Vorige verhaal
Wat we doen
Volgende verhaal
Boutertje moet brommen

Over de auteur

Anne Büdgen

Anne Büdgen schrijft gedichten, korte verhalen en theater. Onlangs verscheen haar eerste roman Boven de straat hangt een witte lucht, dagboek van Anna Meesink vol psalmen, slordig geschreven gedachten en poëzie.

Ook van deze auteur

door Anne Büdgen
08 maart

Van heilig nut

2 Minute Read
door Anne Büdgen
15 februari

Eindelijk

2 Minute Read
door Anne Büdgen
25 januari

Camera

2 Minutes Read