Er is een licht dat heel even op de aarde schijnt, een fractie, als een vuurtoren die eenmalig waarschuwt voor een groot gevaar, ergens van achter de horizon van de melkweg. Op de radio, radio 1 want stabiele praatradio is soms beter te verkroppen dan schakelen van zender naar zender naar zender naar zender naar duitse zender (met vaak betere muziek) naar zender om ergens, tussen alle slechte ontvangst en al het gekraak, een fractie van een nummer dat je vroeger leuk vond op te vangen voordat het wordt afgekondigd door een luide, vermoeiende radio-dj, vertelt een astronoom van de Oude Sterrenwacht Leiden dat de singulariteit (een plek waar ruimte en tijd ophouden te bestaan) in een zwart gat vergelijkbaar is met de oerknal, en dat mogelijk doorheen ieder zwart gat een nieuw universum schuilt waarin talloze zwarte gaten bestaan waarin talloze universa bestaan waarin talloze zwarte gaten bestaan waarin talloze universa bestaan waarin talloze zwarte gaten bestaan. Mag ik met je mee fluister ik in het vuurtorenlicht dat schijnt van ergens buiten onze melkweg, waarna het weer wegdraait.