shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Aafke van Pelt
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Dirk van Pelt
    • Emma Laura Schouten
    • Femke van de Griendt
    • Gastauteurs
    • Jam van der Aa
    • Jens Vydt
    • Jirke Poetijn
    • Joep van Dijk
    • Jozien Wijkhuijs
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Lilian van Ooijen
    • Maaike de Wolf
    • Manik Sarkar
    • Nelson Morus
    • Nicchelle Buyne
    • Pascal Vanenburg
    • Peter De Voecht
    • Steff Geelen
    • archief
      • Anne Büdgen
      • Anne-Minke Meijer
      • Bart Smout
      • Christine Geense
      • Claartje Chajes
      • Derk Fangman
      • Elske van Lonkhuyzen
      • Enver Husicic
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Gijsje Kooter
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Johannes Westendorp
      • Joop-Maris Vollering
      • Joubert Pignon
      • Kasper van Hoek
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Leon Brill
      • Leonieke Baerwaldt
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Mariken Heitman
      • Marron Das
      • Martijn Simons
      • Matthijs Koevoets
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Nicole Kaandorp
      • Renée Kapitein
      • Renske van den Broek
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Sarah van Vliet
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
      • Tynke Hiemstra
  • Over shortreads_
Avatar foto Koen Caris
op 11 augustus 2017
Deel dit verhaal

Dochters

Tegenwoordig voel ik zelfs met mijn ogen dicht wanneer er iemand naar me kijkt. Ik voel dat zoals je een wolk voor de zon voelt schuiven. Ik houd mijn ogen gesloten en laat de blik even tegen me aanschurken. Maak een schatting van de eigenaar van de blik: leeftijd, lengte, geslacht. Intenties. Dan pas kijk ik.

De jongen staat aan de overkant van de straat. Om hem heen bloedt de club in hoog tempo leeg; meisjes lopen in rechte lijnen naar hun fietsen, jongens cirkelen om de meisjes heen. De meisjes moeten honderd jongens ontwijken, de jongens hoeven maar één meisje te vangen. En deze jongen blijft maar naar me kijken.

Als meisje kun je altijd een slaapplek vinden.

De jongen heet Maarten, zegt hij, en hij lacht, alsof die naam zijn verdienste is. Zijn blouse staat te ver open voor deze nacht, tussen onwennige borstharen zie ik bultjes kippenvel. Hij komt dicht tegen me aan staan, deze Maarten. Hij stelt de standaard vragen en ik geef de standaard antwoorden.
Annemarie.
Negentien.
Nergens vandaan.
Gewoon.
Weet ik nog niet.
Gewoon niet.
Hij is dronken. Hij moet zijn grote, witte handen stevig op mijn schouders leggen om zichzelf overeind te houden. Ik heb een bank, zegt hij.
In de woonkamer, zegt hij.
Niks geks hoor, als ik dat soms dacht.
Ineens zie ik hoe hij op middelbare leeftijd zal zijn. Hoe hij zijn dochters alles zal geven wat ze maar wensen, omdat hij weet dat hij ze niet kan beschermen tegen mannen zoals hij.

We staan voor zijn huis. Maarten opent de deur, knipt het ganglicht aan en loopt een paar traptreden af. Als ik hem niet direct volg draait hij zich om en steekt zijn hand naar me uit. Het licht achter hem maakt een zwarte vlek van zijn lijf. Het enige dat ik zie is de witte hand die uit zijn mouw omhoog komt steken als een vin uit het water.


Over welk nieuws gaat dit?


Vorige verhaal
Gallini
Volgende verhaal
Genoeg

Over de auteur

Avatar foto
Koen Caris

Koen Caris (1988) schrijft theaterstukken en hoorspelen. Dit doet en deed hij onder andere voor BNN, de VPRO, Bellevue Lunchtheater en Over het IJ festival. Zijn stukken kenmerken zich door een combinatie van poëzie en gebrul, van harde taal en zachte bedoelingen. In 2017 won Koen het TheaterTekstTalent stipendium van het Prins Bernhard Cultuurfonds.

Ook van deze auteur

Avatar foto door Koen Caris
18 januari

De ochtendkrant

5 Minute Read
Avatar foto door Koen Caris
28 december

De man in de struiken

5 Minutes Read
Avatar foto door Koen Caris
07 december

LET THEM EAT CHAOS

4 Minute Read