shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Aafke van Pelt
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Dirk van Pelt
    • Emma Laura Schouten
    • Femke van de Griendt
    • Gastauteurs
    • Jam van der Aa
    • Jens Vydt
    • Jirke Poetijn
    • Joep van Dijk
    • Jozien Wijkhuijs
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Lilian van Ooijen
    • Maaike de Wolf
    • Manik Sarkar
    • Marthe van Bronkhorst
    • Nelson Morus
    • Nicchelle Buyne
    • Pascal Vanenburg
    • Peter De Voecht
    • Steff Geelen
    • archief
      • Anne Büdgen
      • Anne-Minke Meijer
      • Bart Smout
      • Christine Geense
      • Claartje Chajes
      • Derk Fangman
      • Elske van Lonkhuyzen
      • Enver Husicic
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Gijsje Kooter
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Johannes Westendorp
      • Joop-Maris Vollering
      • Joubert Pignon
      • Kasper van Hoek
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Leon Brill
      • Leonieke Baerwaldt
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Mariken Heitman
      • Marron Das
      • Martijn Simons
      • Matthijs Koevoets
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Nicole Kaandorp
      • Renée Kapitein
      • Renske van den Broek
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Sarah van Vliet
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
      • Tynke Hiemstra
  • Over shortreads_
Avatar foto Sylvia Hubers
op 29 maart 2018
Deel dit verhaal

Die goeie ouwe kouwe oorlog

Ik ben erin getrapt. Alleen ik. Jaren tachtig. Koude oorlog. Iedereen wist dat de Amerikanen niet de Russen en de Russen niet de Amerikanen zouden gaan plat-atoombombarderen. Iedereen wist dat, behalve ik. Iedereen ging demonstreren – voor de gezelligheid. Alleen ik was daar op het Museumplein om met mijn aanwezigheid te voorkomen dat de twee Gevaarlijke Grootmachten van de Koude Oorlog een Warme Oorlog zouden gaan maken. Met al die bommen, Europa als slagveld. Ik was de enige die de vijandige vinger al op de knop zag liggen. Alle anderen wisten dat het theater was. Kouwe drukte. Boeken werden verspreid over wat te doen als de Bom valt. Ter vermaak van de volkeren – alleen ik oefende met het schuilen onder mijn bureau. Vanwege het naderende einde van de wereld plande ik geen toekomst. Terwijl mijn snuggere leeftijdgenoten bankier werden. Of plaatwerker. Of meester in de andragogie.
En nu, nu ik doorheb hoe het werkelijk zat met die koude oorlog en ik eindelijk – voorzichtig – aan een toekomst durf te denken, beginnen ze weer een nieuwe koude oorlog. Maar deze keer zonder mij! Ik trap er niet meer in.


Over welk nieuws gaat dit?


Vorige verhaal
Kim-Xi
Volgende verhaal
Weg

Over de auteur

Avatar foto
Sylvia Hubers

Sylvia Hubers schrijft gedichten, prozagedichten en kort absurdistisch proza. Ze publiceerde zes dichtbundels en onlangs verscheen bij Prometheus haar eerste bundel microproza Hier moet ik ingrijpen. Ze leest geregeld voor en maakt deel uit van De Vorlesebühne, een groep schrijvers die kort vreemd proza op het podium brengt.

Ook van deze auteur

Avatar foto door Sylvia Hubers
11 oktober

Het water kwam

1 Minute Read
Avatar foto door Sylvia Hubers
13 september

Sssst…

2 Minute Read
Avatar foto door Sylvia Hubers
12 juli

Spaart water

2 Minute Read