denkbeeldige tijd. dimensies zijn elkaar
iets keer zichzelf is een mingetal
niets kan voor altijd niet bestaan

ik ben niet ik, ben ik
vaar naar de waarnemingshorizon
perfect rond
ijl warmteuitstralend en informatieverzendend
waar tijd buigt en ruimte kromt

een stukke computer, even vrij
voor ik word opgezogen en verdwijn
in naakte singulariteit

deez oneindig grote dichtheid
omgekeerd evenredig de maat van wanorde
ik ken dit donker

blijf praten
kijk omhoog
geef niet op