shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Aafke van Pelt
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Dirk van Pelt
    • Emma Laura Schouten
    • Femke van de Griendt
    • Gastauteurs
    • Jam van der Aa
    • Jens Vydt
    • Jirke Poetijn
    • Joep van Dijk
    • Jozien Wijkhuijs
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Lilian van Ooijen
    • Maaike de Wolf
    • Manik Sarkar
    • Nelson Morus
    • Nicchelle Buyne
    • Pascal Vanenburg
    • Peter De Voecht
    • Steff Geelen
    • archief
      • Anne Büdgen
      • Anne-Minke Meijer
      • Bart Smout
      • Christine Geense
      • Claartje Chajes
      • Derk Fangman
      • Elske van Lonkhuyzen
      • Enver Husicic
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Gijsje Kooter
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Johannes Westendorp
      • Joop-Maris Vollering
      • Joubert Pignon
      • Kasper van Hoek
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Leon Brill
      • Leonieke Baerwaldt
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Mariken Heitman
      • Marron Das
      • Martijn Simons
      • Matthijs Koevoets
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Nicole Kaandorp
      • Renée Kapitein
      • Renske van den Broek
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Sarah van Vliet
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
      • Tynke Hiemstra
  • Over shortreads_
Joop-Maris Vollering
op 6 september 2019
Deel dit verhaal

De stem van

Vanmorgen best oké wakker geworden. Ik had lekker geslapen en goed gedroomd. Ik was uitgerust, dat voelde ik meteen toen ik mijn ogen opende. Iedereen was nog in diepe rust. Daar hou ik van: als eerste wakker worden en de dames zien slapen. Het was nog donker, maar ik voelde aan de lucht dat dat niet lang meer zou duren. Toen ben ik maar eens aan mijn eerste sessie begonnen. Gewoon, lekker binnen. Om erin te komen. De eerste was nog een beetje schor, zoals altijd. Maar na 2 korte ging ‘ie lekker. Hállo dag, hállo zon die ik nog niet zie, kom je daar lekker achter het maisveld vandaan. Met je gele oranje stralen, hállo soortgenoten, hier ben ik, ik ben wakker en dit veld, dit leven, deze aarde is van mij. Ik ging steeds lekkerder. Soms kom je in een soort roes als je kraait, dan voel je de kracht zo vanuit je staart, door je lijf, je keel verlaten. Terwijl hij ook bij je blijft, je wordt eigenlijk steeds sterker, ik kan het niet uitleggen.

Maar goed. Na een kwartiertje was het wel genoeg. Tijd om in beweging te komen! Ik beklom de plank omhoog en stak mijn kop naar buiten. Het was koud! De wind blies gaten in mijn verendek. Toch maar doorgezet. Ik hou van het uitzicht vanaf de buitendeur. Je ziet de velden, de boerderij, de buren, de bomen, het gras en het hek. Achter het hek de mensen. Die vergeet ik steeds. Het waren er veel vandaag. Allemaal hadden ze een T-shirt aan met mijn foto erop. Allemaal hielden ze hun telefoontjes op mij gericht. Ik wist wat me te doen stond. Mijn eerste kraaisessie binnen was voor mij. Nu begint mijn volgende taak. Ik zet me schrap en ik laat me horen. Ik sta op het bovenplateau van het kippenhok en ik kraai. Ik ben de stem van het platteland. Ik laat me horen, voor de eenden in Les Landes, de cicaden in de Provence. Voor de brulkikkers, de koebellen, de kettingzagen en de opraapwagens. Ik ben Maurice, ik kukel en kraai mijn stembanden schor want de rechter zegt dat het mag. Dan ben ik klaar. De mensen beginnen te klappen. Wat een raar geluid is dat toch. Ik kijk naar ze, dan kijk ik omlaag. Op het plateautje ligt een maiskorrel. Ik pik hem op, dan is het net of ik buig.


Over welk nieuws gaat dit?


Vorige verhaal
Op auto’s zitten
Volgende verhaal
Dat nooit!

Over de auteur

Joop-Maris Vollering

Joop-Maris Vollering (1971) heeft 1 fiets, 2 paar hardloopschoenen en geen zomerjas. Ze heeft een geoefend oog voor sociaal ongemak, maar schrijft ook graag over de Marskarretjes Opportunity en Curiosity. Want samen zijn ze net een mop.

Ook van deze auteur

door Joop-Maris Vollering
26 januari

Bijna niks

3 Minutes Read
door Joop-Maris Vollering
24 maart

Terugslagkleppen

3 Minute Read
door Joop-Maris Vollering
03 maart

Stofnest

3 Minutes Read