2010
Hij herstelt van open tbc. De vliegende tering. Hij is in een ver buitenland geweest, jaren geleden en heeft het met zich meegenomen. Een souvenir waar hij lange tijd geen notie van had.
Hij is wat eenzaam, soms. Zijn ambitie blijkt afwisselend een motor, een kracht, die zelfs vaak wordt beloond, en een strakke hand om zijn keel. Het is nooit genoeg. Dat is uitputtend. Hij is al jaren moe. De mensen uit het dorp, zij bouwen stap voor stap aan hun succes. Banen, partners, kinderen. Zijn ziekte is verschrikkelijk, absurd. En tegelijkertijd lucht het hem op. “Ik ben niet depressief,” zegt hij. “Er is, gewoon, fysiek iets mis.”
Het is vijf uur en donker. Hij staat op een station. Een grote jas om zijn lange, magere lijf. Het waait. “Er zitten gaten in mijn longen,” zegt hij, “ter grootte van een pingpongbal.” En dan steekt hij een sigaret op. “Nee,” zeg ik. “Doe je dat nog?” Hij laat zijn hoofd een beetje hangen. “Jij hebt zoveel mensen om je heen,” zegt hij, “vrienden, die om je geven. Ik heb alleen maar deze.”
1991
Ik ben twaalf. Ik zit in de brugklas. Ik heb jarenlang de sigaretten van mijn vader verstopt. Ik werd misselijk, op de achterbank van onze auto, van zijn gerook. In de laatste klas van de lagere school heb ik gezworen dat ik er nooit één ga proberen. Niet eens een trekje.
Mijn vriendinnetje en ik, we staan in het bos. Net buiten het dorp. We hebben buikpijn van de spanning en maken bij elk takje dat we horen kraken een hele sigaret uit. Daarna steken we een nieuwe op. Ons pakje is half leeg in vijftien minuten. We hebben niets aangenomen van de meisjes bij ons op school. Wij doen dit met zijn tweeën, niemand heeft ons gedwongen en niemand heeft ons gezien.
Vanaf dat moment koop ik mijn sigaretten in de snoepwinkel, vlakbij mijn middelbare school, voor tien cent per stuk.
1929
Tijdens de paasparade in New York steekt een groep jonge vrouwen, in het openbaar, een sigaret op. De sigaretten krijgen de bijnaam ‘Tourches of Freedom’. De actie lijkt een demonstratie, maar is dat niet. Hij is ook niet spontaan. Edward Barneys, de geestesvader van de pr, bedenkt hem in opdracht van American Tobacco, als reclamestunt voor Lucky Strike.
2023
Nederland. Een pakje sigaretten kost tien euro. Rookwaren worden alleen nog maar verkocht onder de toonbank. Vormgeving van de verpakking is verboden. Alle verpakkingen zijn bruin-groen.
2040
Niemand is meer eenzaam.
Niemand is meer jong.
Niemand wordt meer aangerand. Of onderbetaald. Of klein gehouden.
Niemand, of minder dan vijf procent.
