shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Aafke van Pelt
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Dirk van Pelt
    • Emma Laura Schouten
    • Femke van de Griendt
    • Gastauteurs
    • Jam van der Aa
    • Jens Vydt
    • Jirke Poetijn
    • Joep van Dijk
    • Jozien Wijkhuijs
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Lilian van Ooijen
    • Maaike de Wolf
    • Manik Sarkar
    • Marthe van Bronkhorst
    • Nelson Morus
    • Nicchelle Buyne
    • Pascal Vanenburg
    • Peter De Voecht
    • Steff Geelen
    • archief
      • Anne Büdgen
      • Anne-Minke Meijer
      • Bart Smout
      • Christine Geense
      • Claartje Chajes
      • Derk Fangman
      • Elske van Lonkhuyzen
      • Enver Husicic
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Gijsje Kooter
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Johannes Westendorp
      • Joop-Maris Vollering
      • Joubert Pignon
      • Kasper van Hoek
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Leon Brill
      • Leonieke Baerwaldt
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Mariken Heitman
      • Marron Das
      • Martijn Simons
      • Matthijs Koevoets
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Nicole Kaandorp
      • Renée Kapitein
      • Renske van den Broek
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Sarah van Vliet
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
      • Tynke Hiemstra
  • Over shortreads_
Anne Büdgen
op 10 april 2017
Deel dit verhaal

De binnenvrouw

Drie trappen hoog. Soumya, Fatima en Nisrane komen bezweet het lokaal in lopen. Ze zijn alledrie zwanger. ‘Willen jullie water?’ Ik schaam me voor de derde verdieping en de stoelen nog op de tafels. Ik schaam me mijn hele leven al voor van alles.

Dan komen de Poolse, de Russische en de Chinese, die koekjes bij zich heeft. We beginnen. Ik deel papieren uit vol vragen en ze moeten antwoord geven. Ze willen inburgeren, werken, studeren maar de meesten willen een paspoort.

‘Mefrouw, moet hier een d of een t? Wat is het meervoud van kind? Hoe schrijf je het woord inschikkelijk?’ Na een tijdje staan Soumya en Fatima op om thee te halen.

‘Lieve mensen, het is pauze. Waar zullen we over praten? Wie weet een onderwerp?’ Eerst deden we nooit een onderwerp en werd er alleen Arabisch, Urdu en Pools gepraat. Nu praten we Nederlands. ‘Kleding!’ roept de Poolse. ‘Okee,’ zeg ik. ‘Waar kopen jullie je kleding?’ Ik hoor mezelf articuleren. ‘In de Hindostaanse winkel,’ zegt Nasrawar. ‘Bij de Primark,’ zegt Nisrane. ‘En je hoofddoek?’ vraagt de Russische. Ze heeft haar armen over elkaar. Nisrane begrijpt de vraag niet goed. ‘Kijk, is mooi,’ zegt ze. ‘Ik blijf mooi voor mijn man. Is beter.’ ‘Nee, waar kóóp je..,’ zegt de Russische maar Soumya valt haar in de rede.

‘Weet je, mefrouw. Nederlandse vrouwen zijn bloot. Heel bloot. En heel mooi. Mijn man kijkt. Is moeilijk voor mij.’ Soumya slaat met haar hand op tafel en alle vrouwen lachen. ‘Wij zijn mooier.’ Vergrotende trap van mooi, denk ik, moet ik het ook eens met ze over hebben. ‘Als wij thuis zijn, wij zijn anders. Wij doen alles af.’

Ze zoeken foto’s in hun telefoon. Nisrane, die altijd een abaya draagt die haar van haar kin tot haar voeten bedekt, heeft opgestoken haar en smokey eyes. Haar lippen zijn jaren ‘70 rood. Ze lijkt op een Bollywoodactrice. Fatima danst in een kort rokje door de kamer en haar haar is los. ‘Was een feestje,’ zegt ze. ‘Duurde lang, veel eten, geen mannen.’ Ze zijn dus twee vrouwen tegelijk, een binnenvrouw en een buitenvrouw.

De Poolse pakt een sjaal en knoopt hem vast onder haar kin. Ze lijkt op een landarbeidster van een Russische propagandaposter uit 1930. ‘Wil jij ook?’ roept Nasrawar naar mij.
‘Nee,’ zeg ik.
‘Maar jij hebt ook doek op je hoofd in de winter.’
‘Dat heet een muts. M-u-t-s,’ spel ik. De Chinese maakt een aantekening.

Soumya gaat staan. Langzaam trekt ze haar hoofddoek af. Haar haar valt eronder vandaan, ze is in één seconde tien jaar jonger geworden. Het is even stil, dan joelen en klappen we voor de binnenvrouw.




Vorige verhaal
Zoektocht
Volgende verhaal
Dit is net Bas.
Bas, Donnie en Vlad (en Kim)

Over de auteur

Anne Büdgen

Anne Büdgen schrijft gedichten, korte verhalen en theater. Onlangs verscheen haar eerste roman Boven de straat hangt een witte lucht, dagboek van Anna Meesink vol psalmen, slordig geschreven gedachten en poëzie.

Ook van deze auteur

door Anne Büdgen
16 januari

Zwart

2 Minute Read
door Anne Büdgen
08 maart

Van heilig nut

2 Minute Read
door Anne Büdgen
15 februari

Eindelijk

2 Minute Read