Eerst was er niets.
Totdat Bart werd geboren.
In één klap was er een gezin.
Bart werd gelegd als eerste steen.
En vanaf daar zouden ze bouwen.
Bart hielp mee waar hij kon.
Hij bouwde bergen van groente die hij niet lustte.
Hij bouwde deze vuist op deze vuist.
Hij bouwde torens van gekleurde bekertjes.
Huizen van Duplo.
Ruimteschepen van Lego.
Hij bouwde een leger van knuffels.
Olifant voorop. Konijn als achterhoede.
Hij bouwde knutselwerkjes.
Knutsels van klei, knutsels van papier, knutsels van droge pastastrikjes, knutsels van alles waar juf Marijke mee aan kwam zeulen.
Hij bouwde een hut in de kastanjeboom.
Zijn moeder gaf de spijkers aan.
Zijn vader huilde van trots.
Hij bouwde een brug van karton.
De stevigste van de klas.
Hij bouwde aan vriendschappen.
Aan een elftal (Moerse Boys forever!)
Hij bouwde spieren en een voorzichtig snorretje.
Hij bouwde de grootste krattenmuur die Camping Waalweide ooit heeft mogen aanschouwen.
Elk jaar bouwde hij mee aan de praalwagen.
Nog steeds trouwens (zonder Bart niet van start!).
Hij bouwde zijn eigen bedrijf op.
Hij bouwde huizen, flats, kantoren, bioscopen, winkelpanden, hotels en scholen.
Altijd kwamen er dingen bij.
Tot nu.
Bart zit aan de keukentafel. Hij zit hier al twee uur voor zich uit te staren, maar het is nog steeds te vroeg om te gaan koken. Hij drukt zijn sigaret uit in de asbak die hij ooit voor zijn vader kleide. Hij legt zijn pink in één van de vier inhammen die hij er als achtjarige met zijn duim in heeft geduwd.
Bart stapt het modderige terrein op. De stenen knarsen vertrouwd onder zijn schoenen als hij naar de rij wachtende machines loopt. In de verte begint het te schemeren. De bulldozers en de cementmolen staren voor zich uit. De graafmachines staan met gebogen nek, hun hoofden rusten moedeloos op de grond. Bart loopt naar de hijskraan, die nog enigszins hoopvol boven de kudde uitsteekt. Met zijn hand veegt hij wat opgedroogd zand van de rupsband, gevolgd door een bemoedigend klopje. De avond kruipt tergend langzaam naar hen toe. Weer een dag waarop er niks is bijgekomen.
