shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Aafke van Pelt
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Dirk van Pelt
    • Emma Laura Schouten
    • Femke van de Griendt
    • Gastauteurs
    • Jam van der Aa
    • Jens Vydt
    • Jirke Poetijn
    • Joep van Dijk
    • Jozien Wijkhuijs
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Lilian van Ooijen
    • Maaike de Wolf
    • Manik Sarkar
    • Marthe van Bronkhorst
    • Nelson Morus
    • Nicchelle Buyne
    • Pascal Vanenburg
    • Peter De Voecht
    • Steff Geelen
    • archief
      • Anne Büdgen
      • Anne-Minke Meijer
      • Bart Smout
      • Christine Geense
      • Claartje Chajes
      • Derk Fangman
      • Elske van Lonkhuyzen
      • Enver Husicic
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Gijsje Kooter
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Johannes Westendorp
      • Joop-Maris Vollering
      • Joubert Pignon
      • Kasper van Hoek
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Leon Brill
      • Leonieke Baerwaldt
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Mariken Heitman
      • Marron Das
      • Martijn Simons
      • Matthijs Koevoets
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Nicole Kaandorp
      • Renée Kapitein
      • Renske van den Broek
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Sarah van Vliet
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
      • Tynke Hiemstra
  • Over shortreads_
Avatar foto Leon Brill
op 17 juni 2021
Deel dit verhaal

Blote monden

Het gebeurde in een trein. Gewoon, zomaar, ergens tussen Lelystad en Zwolle. De conducteur deed sjokkend zijn rondje. Zonder op te kijken legde hij de aangeboden ov-kaarten op zijn scanner.
‘Vervoersbewijs alstublieft’ mompelde hij ritmisch. De sfeer in de trein was als de lucht buiten: grijs en grauw. Maar toen hij de volgende kaart op zijn apparaat legde, zag hij in zijn ooghoek ineens een straal van licht schijnen. Het kwam van een vrouw vandaan, die in haar eentje in een vierzitter zat. De vrouw was van een onbestemde leeftijd. Ze kon twintig zijn, of tachtig, hij wist het echt niet. De conducteur keek haar aandachtig aan, alsof hij betoverd was. Er was iets met deze vrouw. Iets dat hem deed denken aan vroeger. En toen zag hij het. De vrouw droeg geen kapje. Het stralende licht kwam van haar mond. De conducteur kon zich niet eens meer herinneren wanneer hij voor het laatst een vreemde mond had gezien. En nu lag het daar opeens, zo open en bloot.
‘U wilde mijn kaartje zien?’ vroeg de vrouw met de mond.
Het was niet zomaar een mond. Die mond die deed iets geks. De uiteinden krulden naar boven.
‘Gaat het wel?’, vroeg de mond.
De trein raasde door, terwijl de conducteur probeerde te begrijpen wat er gebeurde. En opeens besefte hij het. Een glimlach. De vrouw glimlachte. De conducteur was wel iets gewend. Hij werd vaak bespuugd, of uitgescholden. Maar hier was hij niet op voorbereid.
‘Een mond!’ riep hij in paniek door zijn portofoon, ‘een glimlach!’
De conducteur greep naar het busje pepperspray in zijn zak. Hij stond op het punt om die te gebruiken, totdat hij vanachter weer een lichtstraal zag. Het licht scheen nu door de hele coupé. Een voor een deden de reizigers hun kapje af. De trein vulde zich met blote monden.

De conducteur verlegde zijn hand van de pepperspray naar zijn hoofd. Zijn handen trilden. Voorzichtig zette hij de touwtjes van zijn oren. Het was even wennen, maar het voelde goed. Hij stak voorzichtig zijn tong uit en smakte wat. Met alle kracht die hij in zich had, krulde hij zijn mondhoeken omhoog. Door het raam zag hij de zon achter de wolken vandaan komen. Hij pakte de kaart van de vrouw en legde die op de scanner.
‘Dankuwel. Helemaal in orde. Fijne reis, mevrouw’, glimlachte hij.
‘U ook, meneer’, glimlachte de vrouw terug.




Over welk nieuws gaat dit?


Vorige verhaal
Zeik
Volgende verhaal
naar Danny

Over de auteur

Avatar foto
Leon Brill

Leon Brill (1988) doet van alles en nog wat door elkaar, maar noemt zich meestal theatermaker. Leon studeerde in 2015 af aan de schrijfopleiding in Utrecht. Hij schrijft toneel, proza en scenario. Leon gebruikt graag zijn onuitputtelijke bron van fantasie en zijn (zwarte) humor om uiteindelijk tot iets van betekenis te komen. Verder heeft Leon nog de ambitie om het eerste van Ajax te halen. Hij speelt momenteel voor Wartburgia heren 8. Meer info op: www.leonbrill.com

Ook van deze auteur

Avatar foto door Leon Brill
28 oktober

Genoeg is genoeg

5 Minutes Read
Avatar foto door Leon Brill
28 september

Gek hoedje

2 Minute Read
Avatar foto door Leon Brill
27 juli

Optimale potentie

4 Minutes Read