Meer buitenlanden. Meer levens; verhoudingen.
Proeven, ruiken, uitproberen. En dan:
Trilogieën schrijven. Bedenk het, het bestaat.
Het kost wat, maar je was er bij. Je maakt het mee.

Corrientes Avenue. Tweede etage, lift. Geen concierge of buren.
Dim de lichten voor de clandestiene liefde.
Cocktails, hoog tapijt en Maple-meubels (De Ikea van die tijd).
Er is coke van de drogist. Dat kan, want jaren twintig.
En maandagen zijn troosteloos.

Je hebt die achternaam.
En nu boeken – in het meervoud:
Buwalda-buwalda.
Als treinwielen over een wissel
Een schrijver met een oeuvre.

Ze hebben van je laatste boek een auto gemaakt.
En straks moet je daarmee op tournee.
Daar ben je niet zo van.
Maar ja.