Je bent alweer weken, of zeker dagen verder, heel wat bommen verder en dreiging, smeltende mensen, verdampende expertise

Maar eerst even terug, verder terug, toen je nog jong was, toen er nog plenty alternatieven waren, toen je überhaupt nog plenty zei, en de kansen en de mogelijkheden zich opstapelden,

toen zat ie daar maar.

Hij zat daar, en hij liet alles zijn gang gaan en hij hield alles tegen, tegelijk, en toen alles op was en geen keus meer over en geen zicht meer op niks, de een afgebrand, de ander doorgedraaid, toen opeens hield hij het voor gezien, wist nog niet wat hij precies ging doen, blies op en vertrok.

poef

Je bent alweer verder, maar hier en daar, als je man met zijn nieuwe vlam, een man die dan ook maar helemaal weg moet zijn, weg zou moeten zijn, maar nog steeds rondhangt op je insta en je facebook, blijf je hem zien aanschuiven, en handenschudden, zijn rimpels trekken, zijn tanden tonen, met zijn hoofd doen als zo’n speelgoedhondje dat je vroeger als je door de stad reed weleens in de auto voor je op de hoedenplank zag zitten.

Zelf ben je ondertussen te oud voor een nieuwe en te goed voor het aanbod. Mensen zullen zeggen dat het altijd zo was, maar nee