shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Anna van der Kruis
    • Anne Büdgen
    • Anne Lichthart
    • Bart Smout
    • Dirk van Pelt
    • Gijsje Kooter
    • Jirke Poetijn
    • Lena Kurzen
    • Leon Brill
    • Manik Sarkar
    • Matthijs Koevoets
    • Mariken Heitman
    • Mariska Vollering
    • Marron Das
    • Pascal Vanenburg
    • Renée Kapitein
    • Sara van Gennip
    • Stefan Popa
    • archief
      • Anne Broeksma
      • Annemarie de Gee
      • Derk Fangman
      • Elfie Tromp
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Joubert Pignon
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Martijn Simons
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Sander van Leeuwen
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
  • Over shortreads_
Esther Porcelijn
op 4 januari 2016
Deel dit verhaal

Voornemens

Ik ben Sterre en vandaag is mijn kater over. Vandaag begint mijn goede leven. Ik lig nog in bed en veeg op mijn telefoon door Facebook. Eindeloze rijen verlate nieuwjaarswensen, knallende uiteindes en foto’s van champagneglazen en restjes eten. Een aantal mensen heeft zich dingen voorgenomen. Sommigen gaan afvallen, anderen stoppen met roken en iemand wil meer genieten van de kleine dingen. Voor mij is dat allemaal niet genoeg, ik wil iets echt goeds doen, de wereld redden bijvoorbeeld. Een paar dagen geleden vroeg ik mij ineens af: waarom zijn we niet liever voor elkaar? Die gedachte heeft mij niet meer losgelaten en ik ben gaan bedenken hoe dat kan, liever voor elkaar zijn. Een betere wereld begint bij jezelf toch 🙂 ?

Een paar mogelijkheden heb ik bedacht. Ik kan vrijwilligerswerk gaan doen in een AZC, ik kan vaker naar mijn oma gaan, ik kan gaan koken in de daklozenopvang en ik kan ook naar Lesbos en daar de hulpelozen helpen. Dat laatste lijkt mij het meest wereldredderig en het mooiste. Al die arme zielen. Doorweekt op een strand met kapotte reddingsvesten, hun familie achtergelaten, waarschijnlijk is een van de familieleden onderweg overboord gevallen. Geen van allen hadden een kerst, ze komen van het oud en overleven op het nieuw.
Als ik er toch heen zou gaan. Ik zou naar hen toe rennen met warme dekens, hen allemaal een verlaat gelukkig nieuw jaar wensen, en een klein feestje organiseren op het strand met hapjes en knisperende sterretjes.

Ik zal dan even hun familie zijn, hun troostende teddybeer. Als ze mij zien komt het goed en vergeten ze de ellende. Ja, dat ga ik doen. Ze zullen zo blij zijn! Wie weet worden we ook echt vrienden, ben ik voor altijd dat meisje dat hen hielp. Ik zal dan in mijn Vlog vertellen over wat mij heeft geïnspireerd en wat het allemaal voor mij betekent. Iemand moet toch het goede voorbeeld geven. Eens info zoeken.. O, er komen steeds minder boten aan.. vanwege de winter.. Ok ja dan eh.. nee, ik wil wel nodig zijn natuurlijk. Hm.. een vriendin raadt een havermoutontbijt aan zodat je de rest van de dag wat minder honger hebt. Eens kijken wat ik in huis heb. Eerst de body, dan de mind. LIKE 🙂 !




Vorige verhaal
Fuck de regels
Volgende verhaal
Tibbs

Over de auteur

Esther Porcelijn

Esther Porcelijn (1985) is dichter en schrijver. Ze draagt veel voor, schrijft in opdracht, publiceert regelmatig in literaire tijdschriften en ontving van Hollands Maandblad de Aanmoedigingsbeurs in de categorie Poëzie. Ze houdt van donkere humor en van katten. Momenteel werkt ze aan haar debuutbundel en aan een roman.

Ook van deze auteur

door Esther Porcelijn
24 januari

Bitcoinflow

2 Minute Read
door Esther Porcelijn
03 januari

De dag waarop takken zwaarden waren

2 Minute Read
door Esther Porcelijn
22 december

Die ene oom

4 Minute Read