Vooral dertigers schijnen die masterclasses te volgen van beroemde schrijvers, koks, acteurs, binnenhuisarchitecten. De baas van die masterclasses zegt dat ze vooral inspelen op de onzekerheid van die groep mensen. Mensen die dingen googelen als ‘kan ik ooit een huis kopen?’ of ‘hypotheek zonder baan’ of ‘hoe word ik een beroemd schrijver?’
Mijn nichtje praat over haar aanstaande verjaardag. Ze staat in de deuropening met lange vlechten. Een pyjamafeestje wordt het. Ik vraag of ze dan ook op anderhalve meter van elkaar moeten slapen, maar dat hoeft niet. Gelukkig. En ze vindt het ook weer leuk op school. Ook gelukkig. Ik krijg mijn tas terug met het eten voor twee personen erin gezet in bakjes. Mijn zus heeft een catering aan de deur. Op de terugweg vraag ik me af hoe graag ik vroeger naar school ging.
De kinderen van het schooltje achter, klinken drukker dan voor corona of misschien verbeeld ik me dat. Bevrijde dieren.
Ik ken iemand die op google maps reist en screenshots maakt van de plekken waar ze komt. Er was ergens in Siberië een wegversperring waar ze niet verder kon. Er werd sneeuw geschept.
Jij lag op je buik op een luchtbed ergens op een camping. Je hoofd op je handen. Je lag te wachten op mij en toen ik er dan eindelijk was en ik zei: zullen we? Wat we eigenlijk zouden, weet ik niet want toen zei jij: we gingen toch rookwaar kopen want we zouden toch weer gaan roken. Vooral het woord rookwaar deed ouderwets aan, alsof we ons in de vijftiger jaren bevonden.
Er is schaatskoorts. Er wordt gezegd dat dat niet te onderdrukken valt. Het kan misschien als er geen publiek bij is. Alles wordt dan gefilmd met een drone. Jij wees me daarop dat overal tegenwoordig beelden van bovenaf zijn. Op het nieuws is er altijd een item dat je dingen van bovenaf beziet, zoals laatst een kathedraal in Engeland waar massaal geprikt werd.
Er lijkt geen mensenoog achter te zitten. Klinische beelden, maar misschien verbeeld ik me dat.