shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Anne-Minke Meijer
    • Christine Geense
    • Claartje Chajes
    • Dirk van Pelt
    • Enver Husicic
    • Elske van Lonkhuyzen
    • Gijsje Kooter
    • Joop-Maris Vollering
    • Kasper van Hoek
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Leon Brill
    • Manik Sarkar
    • Matthijs Koevoets
    • Nicole Kaandorp
    • Renske van den Broek
    • Sarah van Vliet
    • archief
      • Anne Broeksma
      • Anne Büdgen
      • Annemarie de Gee
      • Bart Smout
      • Derk Fangman
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Jirke Poetijn
      • Joubert Pignon
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Leonieke Baerwaldt
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Mariken Heitman
      • Marron Das
      • Martijn Simons
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Pascal Vanenburg
      • Renée Kapitein
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
  • Over shortreads_
Anne Lichthart
op 22 december 2021
Deel dit verhaal

Toen – Nu

Toen
In mijn kamer op zolder ontdek ik een geheim luik.
Het zit in de vloer.
Twee planken kun je loshalen. Daar zit een kleine lege ruimte.
Houtkrullen en een pakje tabak van papier liggen er.
Twee mannetjes in blauw die een pijpje smoren staan op de verpakking
Dit is een schat. De houtkrullen zijn dat nog meer, maar dat zeg ik niet.
Ik ga er met mijn handen doorheen. ik ruik ze en denk dat er hier ooit iemand, met een schaaf…

Nu
In Japan worden drie mannen geëxecuteerd door ophanging.
Gisteren zag ik een laagje ijs op een sloot.

Toen
Het luik zelf is de grootste schat.
Ik moet wat te verstoppen vinden.
Ik moet iets geheims.

Nu
Elke avond weer moet ik mij opnieuw zien te verhouden tot de nacht.

Toen
Een schrift van de Pink Panther.
Geen idee hoe ik daaraan kom.
Mijn moeder heeft het me zeker niet gegeven.
Mijn vader evenmin.
Zakgeld heb ik nog niet.
Wel zijn er nieuwe buurmeisjes met dingen als schriften met pink panthers erop. gummetjes om in te bijten.
Hoe ik aan het schrift kon, ik weet het niet.
Ik schrijf erin met stift.
Ook iets wat wij zeker niet in huis hebben.
Wij doen het met waskrijt en als je geluk hebt met caran d’ache potloden.
Het schrift en de stiften zijn dus sowieso al iets met geheim

Nu
Ik rommel in oude archieven.
Ik zoek er naar stukjes overgrootmoeder om er een hele van te kunnen maken.

Toen
In het schrift schrijf ik wie ik verliefd ben; in horkerige letters.
Op school krijg ik soms extra les om mooi te kunnen schrijven.
In een oranje boek maak ik lus na lus na lus. Elegant wil het niet worden.

Nu
Ik ruik de krullen, ik zie de uitlopende inkt, het schrift, maar geen idee welke naam ik in het schrift schreef.
Een paar dagen later lagen er opeens biezen matten in onze kamers en was het luik onbereikbaar en daardoor nog geheimer.

Ik steel een zin uit een matig boek.
Ik schrijf een brief. Ik weet niet hoe de mensen heten die nu over mijn luikje gaan dus adresseer ik hem aan het huis.
Ik wacht ik op het klepperen van de brievenbus.




Vorige verhaal
octopus’s garden
Volgende verhaal
Kerst 2021

Over de auteur

Anne Lichthart

Anne Lichthart (1977) is schrijver en radiomaker. Taal is haar uitgangspunt. Ze houdt van ogenschijnlijk onbelangrijke details en vertelt het liefst zo veel mogelijk met zo min mogelijk woorden. Anne maakt ook radio en luisterboeken. Ze regisseert hoorspelen en schrijft libretti voor opera. annelichthart.nl

Ook van deze auteur

door Anne Lichthart
08 september

Deze dagen

2 Minutes Read
door Anne Lichthart
18 augustus

Een ei is een huilend kind.

1 Minute Read
door Anne Lichthart
28 juli

Wat is een lichaam

2 Minute Read