shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Anne-Minke Meijer
    • Christine Geense
    • Claartje Chajes
    • Dirk van Pelt
    • Enver Husicic
    • Elske van Lonkhuyzen
    • Gijsje Kooter
    • Joop-Maris Vollering
    • Kasper van Hoek
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Leon Brill
    • Manik Sarkar
    • Matthijs Koevoets
    • Nicole Kaandorp
    • Renske van den Broek
    • Sarah van Vliet
    • archief
      • Anne Broeksma
      • Anne Büdgen
      • Annemarie de Gee
      • Bart Smout
      • Derk Fangman
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Jirke Poetijn
      • Joubert Pignon
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Leonieke Baerwaldt
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Mariken Heitman
      • Marron Das
      • Martijn Simons
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Pascal Vanenburg
      • Renée Kapitein
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
  • Over shortreads_
Nicole Kaandorp
op 14 juli 2022
Deel dit verhaal

Te veel

Ze heeft het al heel vaak geoefend. De perfecte zin bedacht. Er een langere zin van gemaakt, toen toch de details maar weggelaten: simpel is beter. Vannacht heeft ze ’m al twee keer uitgesproken: één keer amper hoorbaar met haar gezicht in haar prinsessenkussen; één keer met haar neus tegen de petieterige, koele neus van haar lievelingsbarbie – de ene die met een kammetje, naaldhakken en een glitterpony in de verpakking kwam.

Nu gaat ze hem voor de derde keer zeggen.

Haar moeder zit daar.

Kom, loop naar haar toe.

Kom op.

Ga naast haar staan, naast de tafel.

Doe je mond open.

Zeg het.

‘Mama,’ zegt ze.

En nu de zin.

Haar moeder kijkt op, legt haar broodje neer. Er zit een beetje zalmsalade aan haar lip.

De zin!

Kom op.

Ze zegt: ‘Mag ik…’

Het lukt niet, haar moeder trekt haar wenkbrauwen op.

Nu.

Als een pleister.

Nu.

‘Mag ik op ballet?’

De woorden klinken vreemd. Kriebels. Het broodje wordt op het bord gelegd. Ze staart ernaar, de grijsroze brei erop, durft niet naar haar moeders gezicht te kijken.

‘Ballet,’ zegt haar moeder, ‘lieverd. Vind je dat niet… Vind je dat niet een beetje…’

Er zit een pitje van het brood in de zalmsalade. Ze wil het eruit pulken en dan wegrennen.

‘Je hebt ook al nagellak. Dat paarse speelkeukentje. Je mocht die vlinderstickers op je muur plakken van ons. Maar dat gedans en gemake-up heel de tijd, ik weet het niet. Dan ook nog ballet… Nee. Dan wordt het even te veel.’

 


Over welk nieuws gaat dit?


Vorige verhaal
Uitglijer
Volgende verhaal
Survival of the fittest

Over de auteur

Nicole Kaandorp

Nicole Kaandorp (1997) schrijft vooral korte verhalen, en maakt daarnaast soms liedjes. Ze heeft ook een website: nicolekaandorp.com

Ook van deze auteur

door Nicole Kaandorp
17 november

geen haast

4 Minutes Read
door Nicole Kaandorp
27 oktober

(Allen in koor)

3 Minutes Read
door Nicole Kaandorp
15 september

Kijkcrisis onder Nederlandse jongeren baart TV-experts grote zorgen

4 Minute Read