shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Christine Geense
    • Claartje Chajes
    • Dirk van Pelt
    • Enver Husicic
    • Elske van Lonkhuyzen
    • Jirke Poetijn
    • Joop-Maris Vollering
    • Kasper van Hoek
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Leon Brill
    • Leonieke Baerwaldt
    • Manik Sarkar
    • Marron Das
    • Nicole Kaandorp
    • Renée Kapitein
    • Sarah van Vliet
    • archief
      • Anne Broeksma
      • Anne Büdgen
      • Annemarie de Gee
      • Bart Smout
      • Derk Fangman
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Gijsje Kooter
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Joubert Pignon
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Matthijs Koevoets
      • Mariken Heitman
      • Martijn Simons
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Pascal Vanenburg
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
  • Over shortreads_
Manik Sarkar
op 9 maart 2021
Deel dit verhaal

Tagebuch

9. Maart 2031
Der Invloed des Oosterbuurs dringt op immer meer gebieden door, schon ich nog weet wie das Volk Nederlands voorher leefde. Jetzt staan wij bij den Kassa des Appies in een rechte Rij, Handen naast ons Lichaam gehangen, Botschaften rechtop in den Mand, wachtend op Afrekening. Schweigzaam und Volgsam.

Soms fehlt mij nog die typisch Nederlandse Ongehoorzaamheid, die ouderwetse Eigenheid. Händen die auf schouders slaan, ein Zoon die noemt sein Vader Piet, Kirchen und Olmen in eines großes Verband. Schouder aan Schouder, Zij aan Zij. Jongens waren we, maar freie Jongens. Niemand die uns de Les las.

Evenwel hervat na gelijkaardige Gedachtenissen onverwijld de Nieuwdiscipline, en wanneer ik ten koke ga, hak ook ik de Zwiebels met gründliche Prezisie. De Eigenheid van voorher is opgegaan in het Kreativiteitsloze, Freiheitsloze. En nicht bei Individuellen, sondern bei das ganzes Volkes tegelijk.

Und wann es noch länger dauern wird, eindigen wir nog Japanisch, kleuren unse Haaren schwarz und gehen wir auch uiterlijk aufeinander lijken. Saiwaina koto ni, watashitachi wa mina onajidesu.

Gelukkig hatten wir die Sozialpsychologie um uns daarauf opmerkzaam zu machen.


Over welk nieuws gaat dit?


Vorige verhaal
Van heilig nut
Volgende verhaal
boks

Over de auteur

Manik Sarkar

Manik Sarkar (1973) is van beroep vertaler. Hij is opgegroeid in een dorpje bij Groningen, is vader van een tweeling en schrijft het liefst over zonderlingen. Zijn debuutroman zal in 2022 bij Hollands Diep verschijnen.

Ook van deze auteur

door Manik Sarkar
09 augustus

Vakantie

3 Minute Read
door Manik Sarkar
03 augustus

431,1 Re

2 Minute Read
door Manik Sarkar
13 juli

Uitglijer

3 Minute Read