shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Christine Geense
    • Dirk van Pelt
    • Enver Husicic
    • Elske van Lonkhuyzen
    • Jirke Poetijn
    • Joop-Maris Vollering
    • Kasper van Hoek
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Leon Brill
    • Leonieke Baerwaldt
    • Manik Sarkar
    • Marron Das
    • Nicole Kaandorp
    • Renée Kapitein
    • Sarah van Vliet
    • archief
      • Anne Broeksma
      • Anne Büdgen
      • Annemarie de Gee
      • Bart Smout
      • Derk Fangman
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Gijsje Kooter
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Joubert Pignon
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Matthijs Koevoets
      • Mariken Heitman
      • Martijn Simons
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Pascal Vanenburg
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
  • Over shortreads_
Anne Lichthart
op 14 januari 2020
Deel dit verhaal

SOS

Dag 5
Alles komt goed, altijd. Dat zei tante Wil.
Ze zei niet: Alles komt altijd goed, maar alles komt goed, altijd.
Door die altijd op het laatst, die ze altijd met veel nadruk zei, ben ik haar gaan geloven.

Er is alleen maar sneeuw.
Vanmorgen vond ik de sneeuw een donzige deken.
Nu is de sneeuw blikkerende tanden.
Nu bijt de sneeuw.

Dag 7
Sneeuwmannetje een, sneeuwmannetje twee, sneeuwmannetje drie.
Ik heb gevraagd of zij een beter plan hebben.
Ik speel boter, kaas en eieren met een stok in de sneeuw.

Dag 10
Ik wil geen kinderen. Maar als ik ze wel wilde zou ik ze korte namen geven.
Lies, Siet, Teun.
Mijn hond heette Olijf.
Olijf.

Dag 11
Olijf.

Dag 14
Ik ken een liedje dat gaat je irriteren.
Een potje met vet.
In een groen, groen, groen, groen knollen knollenland.
Zwaaien met je onderbroek, zwaaien met je hemd…

De bonen komen mijn neus uit.
Honger maakt rauwe bonen zoet,
zoete lieve Gerritje
Gerritje…
Gerritje…
Ik mag niet zeggen dat het koud is.
Ik mag niet denken dat het koud is.

Hout zoeken.

Dag 17
Misschien ben ik al dood.
Hoe zou het zijn om dood te zijn?
Zoals ik niet weet of jouw rood niet misschien mijn blauw is, weet ik ook niet of ik al dood ben.
Of jouw dood mijn dood is.

Dag 18
Ik ben hier.

Dag 19
Ik ben hier.
Nog steeds.


Over welk nieuws gaat dit?


Vorige verhaal
Ik heb iets voor je
Volgende verhaal
grip 1

Over de auteur

Anne Lichthart

Anne Lichthart (1977) is schrijver en radiomaker. Taal is haar uitgangspunt. Ze houdt van ogenschijnlijk onbelangrijke details en vertelt het liefst zo veel mogelijk met zo min mogelijk woorden. Anne maakt ook radio en luisterboeken. Ze regisseert hoorspelen en schrijft libretti voor opera. annelichthart.nl

Ook van deze auteur

door Anne Lichthart
22 december

Toen – Nu

3 Minutes Read
door Anne Lichthart
08 september

Deze dagen

2 Minutes Read
door Anne Lichthart
18 augustus

Een ei is een huilend kind.

1 Minute Read