shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Anna van der Kruis
    • Anne Büdgen
    • Anne Lichthart
    • Bart Smout
    • Dirk van Pelt
    • Gijsje Kooter
    • Jirke Poetijn
    • Lena Kurzen
    • Leon Brill
    • Manik Sarkar
    • Matthijs Koevoets
    • Mariken Heitman
    • Mariska Vollering
    • Marron Das
    • Pascal Vanenburg
    • Renée Kapitein
    • Sara van Gennip
    • Stefan Popa
    • archief
      • Anne Broeksma
      • Annemarie de Gee
      • Derk Fangman
      • Elfie Tromp
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Joubert Pignon
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Martijn Simons
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Sander van Leeuwen
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
  • Over shortreads_
Jirke Poetijn
op 25 mei 2020
Deel dit verhaal

Oplossen

Ik heb Bernard eens naar huis gestuurd met de mededeling dat zijn piemel te klein was en zei niets over de onzekerheid over mijn eigen wijdte. Ik sprak mijn moeder regelmatig aan met kutwijf tot ik een jaar of 25 was.

Toen ik klein was trok ik vaak de achterste pootjes van hooiwagens uit, om te zien hoe ze zich op twee lange, bibberende poten probeerden voort te slepen. Een keer liet ik er twee tegen elkaar racen. Ze waren beiden dood voor ze de finishlijn haalden.

Ik bedroog Ruud met zijn beste vriend. Ik heb me opgegeven als maatje voor een eenzame oudere en heb na een eerste bezoekje nooit meer wat van me laten horen. Anderen betaalden vaak mijn rondjes in de kroeg. Ze wisten niet hoeveel geld ik werkelijk verdiende.

Toen Ruud bij me weg wilde omdat ik hij niet samen wilde wonen, loog ik dat ik zwanger was. Het hielp niet. Toen verzon ik een miskraam.

Ik heb minstens 1200 euro gestolen bij mijn eerste bijbaan in een benzinepomp. Ik was degene die op de middelbare school de roddels over Annelies had verspreid.

Ik werd ouder en veranderde. Alles is me gaan spijten en ik nam me voor het recht te zetten.

Ik dacht veel na over hoe dat moest.

**

Ze vonden me in een stoel.

Ze legden me neer, namen me mee. Kamden mijn haar. Zochten kleding voor me uit.

Ze draaiden muziek en vertelden incomplete verhalen. Sloten een gordijn. Daarna was alles opgelost.


Over welk nieuws gaat dit?


Vorige verhaal
Met eigen ogen
Volgende verhaal
Ze had er zin in gehad

Over de auteur

Jirke Poetijn

Jirke Poetijn schrijft proza en poëzie, onder andere op haar blog.

Ook van deze auteur

door Jirke Poetijn
13 april

De kleine dingen

1 Minute Read
door Jirke Poetijn
06 april

Priscilla

1 Minute Read
door Jirke Poetijn
15 maart

Kritisch blijven

2 Minute Read