shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Anne-Minke Meijer
    • Christine Geense
    • Claartje Chajes
    • Dirk van Pelt
    • Enver Husicic
    • Elske van Lonkhuyzen
    • Gijsje Kooter
    • Joop-Maris Vollering
    • Kasper van Hoek
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Leon Brill
    • Manik Sarkar
    • Matthijs Koevoets
    • Nicole Kaandorp
    • Renske van den Broek
    • Sarah van Vliet
    • archief
      • Anne Broeksma
      • Anne Büdgen
      • Annemarie de Gee
      • Bart Smout
      • Derk Fangman
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Jirke Poetijn
      • Joubert Pignon
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Leonieke Baerwaldt
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Mariken Heitman
      • Marron Das
      • Martijn Simons
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Pascal Vanenburg
      • Renée Kapitein
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
  • Over shortreads_
Enver Husicic
op 16 september 2022
Deel dit verhaal

Noliday

Om te voorkomen dat dit hun allerlaatste pretreis zou worden, nam Volksheld Edwin die ochtend een dramatisch besluit.

Het aantal bezoekers moest omlaag. Dat hadden ze gezegd. Of Schiphol zou vallen en dan was het afgelopen met de pret. Voor eens en voor altijd. Nooit meer vliegen. Nooit meer pret.  In elk geval niet vanaf Schiphol. Maar hoe dan omlaag dat aantal?

Niet meer vliegen was geen optie. Fietsen naar Ankara, zie je het voor je?  Ik bedoel voor september en oktober golden al capaciteitsbeperkingen. Dat zou toch alleen maar erger worden?

Nooit meer spotgoedkoop de lucht in. Voor altijd aangewezen op een noliday (geen holiday) in de Benelux. Windsurfen in Luxemburg. Globetrotten in Aalst. Met de overvolle bus. Of de gekaapte trein. Of de door autopech geteisterde personenauto. Of nog erger: met de benenvoiture.

Nooit meer landen op een overvolle airport, naar een Turks mime-stuk gaan en daarna eten in een viersterrenrestaurant achter de Citadel. Nooit meer dansen in Murphy’s dance bar, swingen op Sikadim en afsluiten met ijskoud Efes bier in Golden Pub.

Niets bevroedend nam Volksheld Edwins beste vriend Lul Lothar een hap van het kadetje eiersalade dat Volksheld Edwin zoals altijd liefdevol voor hem had klaargemaakt en vroeg met halfvolle mond enigszins pro forma naar Volksheld Edwins liefdesleven.

Volksheld Edwin had de sloophamer uit de bezemkast gehaald en stond inmiddels in zijn stonewashed denims voor Lul Lothar.  Hij zwiepte de sloophamer de lucht in.

“Wat doe je?” vroeg Lul Lothar

“Onze toekomstige pretreizen veiligstellen.” antwoordde Volksheld Edwin.

Magdalena die de hots voor hem had en hem op zijn snuit pakte met kerst, de bus die van links kwam toen Lul Lothar naar rechts keek en zijn voet verbrijzelde, de woestijnhond die het topje van zijn vinger afbeet in Diergaarde Lunetten, het door hem respectvol maar resoluut afgewezen huwelijksaanzoek van zijn beste vriend Volksheld Edwin uit 1988, as usual, Lul Lothar didn’t see it coming.

Covered in blood and brains, verliet Volksheld Edwin die ochtend zijn appartement aan de van Brederodestraat met twee volgepakte reiskoffers om samen met zijn zojuist gestorven beste vriend Lul Lothar te gaan genieten van 1 van hun vele welverdiende toekomstige pretreizen naar Ankara en ander oord.


Over welk nieuws gaat dit?


Vorige verhaal
Kijkcrisis onder Nederlandse jongeren baart TV-experts grote zorgen
Volgende verhaal
Gummibeertjes

Over de auteur

Enver Husicic

Ook van deze auteur

door Enver Husicic
19 mei

De vijfde gevel

2 Minute Read
door Enver Husicic
28 april

Gough

4 Minute Read
door Enver Husicic
07 april

Herinneringen aan koning PompstationSoftIjsgorilla

6 Minute Read