shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Anna van der Kruis
    • Anne Büdgen
    • Anne Lichthart
    • Bart Smout
    • Dirk van Pelt
    • Gijsje Kooter
    • Jirke Poetijn
    • Lena Kurzen
    • Leon Brill
    • Manik Sarkar
    • Matthijs Koevoets
    • Mariken Heitman
    • Mariska Vollering
    • Marron Das
    • Pascal Vanenburg
    • Renée Kapitein
    • Sara van Gennip
    • Stefan Popa
    • archief
      • Anne Broeksma
      • Annemarie de Gee
      • Derk Fangman
      • Elfie Tromp
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Joubert Pignon
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Martijn Simons
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Sander van Leeuwen
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
  • Over shortreads_
Manik Sarkar Manik Sarkar
op 27 augustus 2019
Deel dit verhaal

Musawo

Ik zit op het zand tussen de hutten, en mijn handen rollen het kraakwitte verband om de donkerbruine kindervoet. Om infecties te voorkomen leg ik mijn hand boven de wond, doe mijn ogen dicht en roep bescherming in. Als ik klaar ben aai ik over zijn korte kroeshaar en gebaar ik dat ik nog een foto voor Facebook wil maken. Hij lacht zijn tanden bloot terwijl hij het verband showt.

Afgelopen vrijdag werd een meisje van acht tegen haar schouder geraakt door de achteruitkijkspiegel van een bus. Haar ouders en hun buren hadden een draagbaar geïmproviseerd en brachten haar naar me toe. ‘Kunt u helpen, musawo?’ vroegen ze. Dat betekent dokter.

Ik knielde bij haar neer. Ze was bij bewustzijn en schreeuwde van de pijn. Een halfjaar geleden zou ik nog compleet in paniek zijn. Maar ik verbond de wond. Gebruikte alle krachten die ik had. Ik stuurde iedereen naar buiten en bleef uren bij haar zitten. Helen, bidden, voelen. Tenslotte vroeg ik of het beter ging. Ze snikte nog steeds, maar ze knikte.

’s Avonds kwamen de ouders me bedanken. Ze namen verse vruchten, koffiebonen en een riviervis voor me mee. Ik schreef erover op mijn reisblog.

Misschien moet ik hier langer blijven. Mijn studie nog een jaar uitstellen.


Over welk nieuws gaat dit?


Vorige verhaal
Verlangen
Volgende verhaal
Stipje

Over de auteur

Manik Sarkar
Manik Sarkar

Manik Sarkar (1973) is van beroep vertaler. Hij is opgegroeid in een dorpje bij Groningen, is vader van een tweeling en schrijft het liefst over zonderlingen. Zijn debuutroman is hij nog van plan.

Ook van deze auteur

Manik Sarkar door Manik Sarkar
16 februari

De wet heeft gelijk

1 Minute Read
Manik Sarkar door Manik Sarkar
05 januari

Lichten uit

1 Minute Read
Manik Sarkar door Manik Sarkar
15 december

De voordeur zit nog op het nachtslot

2 Minute Read