shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Christine Geense
    • Claartje Chajes
    • Dirk van Pelt
    • Enver Husicic
    • Elske van Lonkhuyzen
    • Jirke Poetijn
    • Joop-Maris Vollering
    • Kasper van Hoek
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Leon Brill
    • Leonieke Baerwaldt
    • Manik Sarkar
    • Marron Das
    • Nicole Kaandorp
    • Renée Kapitein
    • Sarah van Vliet
    • archief
      • Anne Broeksma
      • Anne Büdgen
      • Annemarie de Gee
      • Bart Smout
      • Derk Fangman
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Gijsje Kooter
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Joubert Pignon
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Matthijs Koevoets
      • Mariken Heitman
      • Martijn Simons
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Pascal Vanenburg
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
  • Over shortreads_
Dirk van Pelt
op 24 mei 2021
Deel dit verhaal

Monaco

We waren genomineerd voor een televisieprijs en de prijsuitreiking was in Monaco. We logeerden in een hotel op een helling dat precies tussen het Franse en Monegaske deel van Monaco lag. Aan de ene kant had het gebouw vier verdiepingen, aan de andere kant veertien. Als we door de gang van onze verdieping liepen, met aan weerszijden de deuren van de andere kamers, switchten onze telefoons steeds van provider.

Het programma duurde een paar dagen en er waren evenementen met dresscodes. Met hulp van mijn beste vriend had ik een pak gekocht en een smoking gehuurd. Bij de smoking moest ik een strikje dragen. Een smoking met strikje kan in theorie stijlvol uitpakken, maar veel mensen hebben het hoofd, de nek en de bloedsomloop van een kelner. Ik ben, bijvoorbeeld, echt zo’n mens. Zodra ik een strikje draag, ga ik zweten en dan word ik prompt personeel.

Op de eerste dag was er een feest in de tuin van het paleis van Prins Albert. In de hotelkamer probeerde ik het strikje een beetje glamour-achtig te strikken, zodat de aldaar aanwezige celebs niet zouden denken dat ik een ober was. Maar ik begon er te laat mee en in de haast strikte ik de boel in de knoop. De strik zat een beetje scheef en muurvast boven een nog niet dichtgemaakt knoopje van mijn overhemd. Of hoe dat dan heet bij een smoking.

De taxi wachtte. Op het feest durfde ik uiteindelijk toch niks tegen Kelsey Grammer te zeggen, maar ik werd ook daadkrachtig opzij geduwd door Pamela Anderson. Ze dacht dat ik een bestelling op kwam nemen. Zo kon ik in elk geval met een goede anekdote naar huis.

We hadden de prijs niet gewonnen. Mijn beste vriend kwam me ophalen van Schiphol. We leverden de smoking en de strik in bij het verhuurbedrijf in Utrecht. Het lint van de strik was een beetje kapot, want ik had hem aan het eind van die avond niet los gekregen en een mens moet toch een keer poepen en daarna naar bed.

Ik kreeg de borg op het strikje niet terug. Ik had ook niet echt mijn best gedaan op een goede smoes en ging akkoord. Mijn beste vriend trakteerde me op brood met luxe kroketen in Utrecht. Ze had foto’s gezien van gebakjes met bladgoud. Ze dacht dat ik misschien wel honger had en ze had gelijk.


Over welk nieuws gaat dit?


Vorige verhaal
ik wil dennis bergkamp zijn
Volgende verhaal
Zaterdagavond

Over de auteur

Dirk van Pelt

Dirk van Pelt (1978) schrijft scenario's voor tv, radio en theater. Hij houdt ervan om in zijn verhalen op een soort onnavolgbare manier allemaal verbanden te leggen tussen superinteressante thema's die op het oog niks met elkaar te maken hebben, zodat je als lezer denkt: tjee. Hij heeft nog nooit iets gewonnen.

Ook van deze auteur

door Dirk van Pelt
20 juli

Chantal

4 Minute Read
door Dirk van Pelt
06 juni

Niks aan de hand

5 Seconds Read
door Dirk van Pelt
25 april

Kruipruimte

6 Minute Read