shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Anne-Minke Meijer
    • Christine Geense
    • Claartje Chajes
    • Dirk van Pelt
    • Enver Husicic
    • Elske van Lonkhuyzen
    • Gijsje Kooter
    • Joop-Maris Vollering
    • Kasper van Hoek
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Leon Brill
    • Manik Sarkar
    • Matthijs Koevoets
    • Nicole Kaandorp
    • Renske van den Broek
    • Sarah van Vliet
    • archief
      • Anne Broeksma
      • Anne Büdgen
      • Annemarie de Gee
      • Bart Smout
      • Derk Fangman
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Jirke Poetijn
      • Joubert Pignon
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Leonieke Baerwaldt
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Mariken Heitman
      • Marron Das
      • Martijn Simons
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Pascal Vanenburg
      • Renée Kapitein
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
  • Over shortreads_
Anne Broeksma
op 16 januari 2019
Deel dit verhaal

LEPEL





Door het autoraam ziet ze een groepje mensen met spandoeken. Het is al donker en de teksten zijn onleesbaar, maar ze ziet het toch echt goed; ze vieren feest. Het is niet te geloven. Twee jaar keihard onderhandelen en ze vieren feest, op nog geen tweehonderd meter van haar voordeur.

Een wachter met berenmuts stapt uit zijn nis en opent de poort. Zodra de auto stilstaat, springt Theresa eruit, haar chauffeur hobbelt met haar mee om de voordeur te openen. In gedachten trapt ze die hard achter zich dicht, maar ze wil hem niet laten schrikken. Het is zijn schuld niet. Ze hebben het gewoon niet gezien; de lange dagen in Brussel, de minste schade, het best mogelijke scenario. Zíj weet van cijfers, meer dan wie ook. Zíj had ervoor kunnen zorgen dat ze straks niet voor verrassingen komen te staan. Ondankbaarheid. Aan ondankbaarheid gaat de wereld kapot.

Theresa schopt haar panterprintschoenen van zich af en gaat zitten in haar favoriete stoel, naast het leuke art nouveau-tafeltje. Haar assistent komt aanzetten met haar agenda; er zijn telefoontjes te plegen, gesprekken in te plannen. Of ze please een moment rust kan krijgen voor ze aan de vervolgstappen begint. Het komt er luider uit dan haar bedoeling is, zwijgend loopt de assistent de kamer uit. Theresa kijkt haar na. Van zitten in een stoel wordt ze niet rustig, dan kan ze net zo goed gaan werken. Sporten dan misschien, of een film? Hoe laat komt Philip thuis?

Op pantyvoeten loopt Theresa naar de keuken en opent een hoge kast. Ze reikt naar een glazen pot, schroeft de dop eraf en laat een lepel zakken in de bruine, olieachtige substantie. Dan stopt ze de lepel in haar mond en sluit een moment haar ogen. De substantie smelt op haar tong. Peanuts. Pea-nuts, gek eigenlijk. Zijn het nu erwten of noten? Brussel is opeens heel ver weg, een exotisch hof op een ander continent. Het Lagerhuis een lawaaiige pinguïnschots op de Zuidpool, de mensen met spandoeken op straat een beeld uit een geschiedenisdocumentaire. Ze opent haar ogen, loopt naar het vertrek van de butler en draagt hem op wat extra potten in te slaan. Voor de komende tijd.






Vorige verhaal
Beste wensen
Drinkkoningen
Volgende verhaal
Terrorisme journalisme

Over de auteur

Anne Broeksma

Anne Broeksma (1987) woont in Utrecht en schrijft gedichten en korte verhalen. In 2014 verscheen haar poëziedebuut Regen kosmos kamerplant bij uitgeverij Atlas Contact, waarvoor het ze het C.C.S. Crone stipendium ontving. Momenteel werkt ze aan de opvolger. Ze stond met haar poëzie op festivals als Crossing Border, Geen Daden Maar Woorden en Lowlands en heeft een fascinatie voor Scandinavië, absurdisme en eksters.



Ook van deze auteur

door Enver Husicic
17 maart

De laatste herhaalprik

5 Minute Read
door Laurens van de Linde
13 december

2036

2 Minute Read
door Laurens van de Linde
22 november

you’ve torn your dress

2 Minutes Read