shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Christine Geense
    • Dirk van Pelt
    • Enver Husicic
    • Elske van Lonkhuyzen
    • Jirke Poetijn
    • Joop-Maris Vollering
    • Kasper van Hoek
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Leon Brill
    • Leonieke Baerwaldt
    • Manik Sarkar
    • Marron Das
    • Nicole Kaandorp
    • Renée Kapitein
    • Sarah van Vliet
    • archief
      • Anne Broeksma
      • Anne Büdgen
      • Annemarie de Gee
      • Bart Smout
      • Derk Fangman
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Gijsje Kooter
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Joubert Pignon
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Matthijs Koevoets
      • Mariken Heitman
      • Martijn Simons
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Pascal Vanenburg
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
  • Over shortreads_
Gijsje Kooter
op 20 januari 2021
Deel dit verhaal

Leenhond

Ben ik nu officieel mantelzorger als ik naar mijn vader wil. Hoe vervals ik mijn eigen vrijbrief? In het portiek staat een man: ‘Hee, pssst, hond lenen?’

De voormalig president verlaat het Witte Huis. Hondloos. Hij geeft zijn rental tuxedo af aan iemand die daar toevallig staat. Hij weet niet wie. Heeft hij ooit geweten wie, behalve zijn familie, wie daar stond, wie daar was, wie wat te zeggen had, wie wat moest doen, wie daar knielde. De vrouw doet een kleine plié en neemt de smoking aan, haar ogen naar de grond gericht.

Er was een mooie speech bij een mooie muur waarvoor bergen zijn opgeblazen, wegen zijn aangelegd, 24/7 werd gewerkt. Er werd gesproken over hoe trots, hoe zeer afspraken nagekomen, hoe waar alles, een heuse Pardon Race ook nog.

Het mooie landschap waar de bewoners zo van houden, net als ik van de overgang van polder naar duinlandschap, is nu onderbroken door Steel Slats. Een vrouw zegt: ‘Ik hoop dat ze ook weer weg kunnen.’

MSM, vroeger een supplement ter bevordering van het bewegingsapparaat, de stramme gewrichten. Nu de afkorting voor mainstream media. Je bent mainstream als je geen leenhond hebt, een kapje draagt, niet met Farmers Defence Force geassocieerd wenst te worden, geen politiepaard in elkaar trimt met een ploertendoder.

We gaan niet meteen alle schreeuwerige ruimte vullen nu. Hoezeer we de pulp ook zullen missen. Onze verslaving aan Alternative Facts. We gaan de natuur de ruimte geven, laten gebeuren wat gebeuren moet, wat vanzelf al gebeurt zonder ingreep. We gaan deze winter over ons heen laten komen.

 


Over welk nieuws gaat dit?


Vorige verhaal
Laatste dag Donald Trump
De laatste dag
Volgende verhaal
Een vergeten droom

Over de auteur

Gijsje Kooter

Gijsje Kooter schreef toneel. Haar stukken worden nog regelmatig gespeeld. Ze richt zich nu op korte verhalen en werkt aan een quasi-fictieve roman. In maart 2020 is zij samen met anderen papieren helden begonnen. Inmiddels het leukste en fictiefste literaire tijdschrift met verhalen voor nu. Ze verwaarloost haar blog ik wil je lezen en planten. Ze woont aan het water maar wil eigenlijk zee, en een ezel.

Ook van deze auteur

door Gijsje Kooter
24 maart

zacht en fluffy willen zijn

4 Minute Read
door Gijsje Kooter
03 maart

Stroboscoop

2 Minutes Read
door Gijsje Kooter
10 februari

Van bovenaf bezien

3 Minute Read