shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Anna van der Kruis
    • Anne Büdgen
    • Anne Lichthart
    • Dirk van Pelt
    • Elske van Lonkhuyzen
    • Jirke Poetijn
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Leon Brill
    • Manik Sarkar
    • Mariska Vollering
    • Marron Das
    • Max Hermens
    • Nicole Kaandorp
    • Renée Kapitein
    • Sara van Gennip
    • Stefan Popa
    • archief
      • Anne Broeksma
      • Annemarie de Gee
      • Bart Smout
      • Derk Fangman
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Gijsje Kooter
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Joubert Pignon
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Matthijs Koevoets
      • Mariken Heitman
      • Martijn Simons
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Pascal Vanenburg
      • Sander van Leeuwen
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
  • Over shortreads_
Anne Büdgen
op 26 december 2016
Deel dit verhaal

In excelsis Deo

De naald komt dichterbij. De kamer begint te draaien. Het is lang geleden dat ik dronken was. De man drinkt niet, zou het daardoor komen?

‘Wacht!’ zeg ik. Boven het kapje schieten de ogen van de tandarts heen en weer. Ze doet haar werk op een levend mechanisme dat kan slikken, hoesten en vloeken. Ze laveert voortdurend tussen beeldhouwen en het beeldhouwwerk voorbereiden op schaaf, stoot en klap. ‘Is er iets?’

Ik kom half overeind maar ga weer liggen. De latex handen van Ria klemmen om mijn hand. Ze denkt erover een hond te nemen, kijkt altijd naar my big fat gypsy wedding en begrijpt niet hoe mensen oud en nieuw kunnen vieren. ‘Het is niks voor mij. Ik word een dweil. Het wordt er niet leuker op in de wereld en dat moeten we dan allemaal terugzien op tv.’

Ik voel de naald in mijn tandvlees gaan. En nog eens en nog eens. Ze spuit goed, behoedzaam. Ria en de tandarts worden één stem, één gezicht met een wit licht erachter, omkranst door blond haar. Nu zijt wellekome, Jesu lieve Heer. Kom mee naar buiten allemaal dan zoeken wij de wielewaal. Glo-ho-ho-ho-ho-ria, in exelsis Deo. Jezus is de goede herder, Jezus Hij is overal. Er staat een paard in de gang, ho ho een paard in de gang. Ne me quitte pas, echoot het in mijn hoofd. De zinnen over Jezus helpen beter.

Buiten vullen mensen treinen en schermen, woeden oorlogen of duren staakt-het-vurens te kort. Maar de meesten staan gewoon in de file en moeten naar kerst en hebben ruzie met hun moeder.




Vorige verhaal
Tijn
Tijn, het jongetje van één miljoen
Volgende verhaal
Ongeveer zo

Over de auteur

Anne Büdgen

Anne Büdgen schrijft gedichten, korte verhalen en theater. Onlangs verscheen haar eerste roman Boven de straat hangt een witte lucht, dagboek van Anna Meesink vol psalmen, slordig geschreven gedachten en poëzie.

Ook van deze auteur

door Anne Büdgen
08 maart

Van heilig nut

2 Minute Read
door Anne Büdgen
15 februari

Eindelijk

2 Minute Read
door Anne Büdgen
25 januari

Camera

2 Minutes Read