shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Anna van der Kruis
    • Anne Büdgen
    • Anne Lichthart
    • Bart Smout
    • Dirk van Pelt
    • Gijsje Kooter
    • Jirke Poetijn
    • Lena Kurzen
    • Leon Brill
    • Manik Sarkar
    • Matthijs Koevoets
    • Mariken Heitman
    • Mariska Vollering
    • Marron Das
    • Pascal Vanenburg
    • Renée Kapitein
    • Sara van Gennip
    • Stefan Popa
    • archief
      • Anne Broeksma
      • Annemarie de Gee
      • Derk Fangman
      • Elfie Tromp
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Joubert Pignon
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Martijn Simons
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Sander van Leeuwen
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
  • Over shortreads_
Gijsje Kooter
op 8 januari 2020
Deel dit verhaal

iets configureert niet

Ik vraag de bloemist of de bloemen in papier mogen. Hij rolt een vel met reclame rondom de in plastic verpakte rozen. Nu nog even snel een cadeau. Er is een winkel met zelfhulpkassa’s die sneller gaan omdat een vrouw voor ons betaalt met allemaal kleingeld. Ik sta in deze rij omdat ik wil vragen of dat wat ik gekocht heb kan worden ingepakt. Dat kan hier niet, zegt de kassière. Er zijn daar doe-het-zelf-inpaktafels. Ik vraag me af hoe je dat in het Zweeds zegt: doe-het-zelf-inpaktafel. De onderbroeken die je hier kunt kopen hebben na één keer wassen een gat. Ooit waren ze oersterk maar ook deze winkel is overgenomen door een multinational en we moeten blijven kopen en dus moet iets snel stuk. En koop je hier dus even snel een onderbroek, panty, flesje wijn, hotdog, plastic bakje fruit met plastic vork, paraplu, haarspeldjes. Ik probeer de gegevens van mijn oude telefoon op mijn nieuwe over te zetten maar niets wil configureren. Iemand in een café kijkt naar een groot scherm hoe Poetin naar een groot scherm kijkt. Hij wacht tot het ijs smelt. Ik bestel een koffie. Wel of geen plastic dekseltje. Plastskam. Ik leer Zweeds. Ik heb verder geen plannen om naar Zweden te verhuizen. Zeg overal Tack skal du ha en Hej älskling. En kan een Zweedse serie al een beetje zonder ondertitels volgen. Dat zegt meer over mijn verslaving dan over mijn harde werken. Ik ken een meisje dat vindt dat ze voor haar schoolwerk betaald moet worden. In een documentaire spelen kinderen op een tropisch eiland op een grote berg aangespoeld plastic. Het is extra land geworden. Onder de jerrycans klotst het water. Van mijn moeder krijgen we chips in plaats van aardappels bij het eten. Wel geserveerd in de schaal waar de aardappels ook in geserveerd worden, of de rijst of de spaghetti. De koolhydraten zeg maar. Hier om de hoek is een nieuwe speeltuin. Er zijn bomen gekapt om houten toestellen te planten. Ergens staat een serie houten palen als bomen zonder takken.


Over welk nieuws gaat dit?


Vorige verhaal
muizen
Hamsteren
Volgende verhaal
Het jaar 2020

Over de auteur

Gijsje Kooter

Gijsje Kooter schreef toneel. Haar stukken worden nog regelmatig gespeeld. Ze richt zich nu op korte verhalen en werkt aan een quasi-fictieve roman. In maart 2020 is zij samen met anderen papieren helden begonnen. Inmiddels het leukste en fictiefste literaire tijdschrift met verhalen voor nu. Ze verwaarloost haar blog ik wil je lezen en planten. Ze woont aan het water maar wil eigenlijk zee, en een ezel.

Ook van deze auteur

door Gijsje Kooter
24 maart

zacht en fluffy willen zijn

4 Minute Read
door Gijsje Kooter
03 maart

Stroboscoop

2 Minutes Read
door Gijsje Kooter
10 februari

Van bovenaf bezien

3 Minute Read