De koffie smaakt me niet. Al is het goede koffie, precies goed gezet. Mijn methode, uitgevoerd door een ander.

Mijn vrouw zit op de bank, ik op mijn stoel. Mijn benen over elkaar geslagen op een manier die ik niet herken, mijn voet nerveus wippend zoals ik zelf nooit zou doen.

Ik heb gezocht. Meegezocht. Maar ik heb niemand gevonden, ik ben gevonden. Sindsdien klopt er iets niet.

Toen ik het zoekteam tegenkwam, liep ik niet ver van de rand van het bos. Zag mensen met stokken, linten, fluorescerende vesten. Ik was beschonken, geef ik toe.

Hij had zo’n vriendelijk gezicht op die foto, zeiden ze. 

Hij heeft een buikje maar hij is niet echt dik. 

Die vrouw is in paniek, de hele familie is in paniek.

Hij gaat normaal nooit ver van huis.

En zijn naam. Zo heet ik ook! Zo word ik nooit genoemd, maar officieel heet ik zo.

Hij leek me een sympathieke man. Ik las het signalement, kreeg een strook bos van een paar meter breed toegewezen en kamde het uit. Een schuurtje, een heuvel, een holle boom, een zompig veld.

Niemand. Alleen de andere zoekers een paar meter links en een paar meter rechts van me.

Hoor ik opeens mijn roepnaam. En veel hoger. Oh ja, dacht ik meteen. Die vrouw ken ik.

Mijn paspoort klopt, de foto’s van mijn jeugdelftal herken ik, dezelfde code geeft toegang tot mijn telefoon. Maar ik voel me niet thuis.

Mijn stoel zit niet lekker. Ik eet haar pasta maar die smaakt me niet. Ik ben afgevallen. Mijn baard is gegroeid. Te lang, zegt mijn vrouw. Ik weet niks meer te zeggen.

Behalve in mijn dromen. Daarin praat ik honderduit. Zoek ik hem weer en vind ik hem ook. Spreek ik hem uitgebreid. Vannacht heb ik mezelf weer achtervolgd, geprobeerd te achterhalen hoe het zo gekomen is.

Soms word ik wakker en vrees ik dat die dromen op het punt staan om uit te breken en zich aan mijn vrouw op te dringen. Dan sta ik op, verzeker me ervan dat mijn vrouw doorslaapt en loop een rondje door het huis om te kijken of ik mezelf bij elkaar kan verzamelen, die lachspiegels van het behang trekken.

Ik weet heus dat de man met mijn voor- en achternaam verloren en gevonden is. Dat ik het ben. Wat is het dan precies dat ik heb achtergelaten?