shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Anna van der Kruis
    • Anne Büdgen
    • Anne Lichthart
    • Bart Smout
    • Dirk van Pelt
    • Gijsje Kooter
    • Jirke Poetijn
    • Lena Kurzen
    • Leon Brill
    • Manik Sarkar
    • Matthijs Koevoets
    • Mariken Heitman
    • Mariska Vollering
    • Marron Das
    • Pascal Vanenburg
    • Renée Kapitein
    • Sara van Gennip
    • Stefan Popa
    • archief
      • Anne Broeksma
      • Annemarie de Gee
      • Derk Fangman
      • Elfie Tromp
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Joubert Pignon
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Martijn Simons
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Sander van Leeuwen
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
  • Over shortreads_
Anne Büdgen
op 6 april 2020
Deel dit verhaal

Godzijdank

Ze doopte het zakje in de thee en keek uit het raam. De straat was ineens jong en nieuw, zo zonder mensen. De sierkers stond onschuldig in bloei.

Godzijdank heb ik de scheiding op tijd ingezet, dacht ze. Anders zat ik nu met hem. Hij zou willen dat ze steeds als ze iets had klaar gemaakt, het aanrecht zou afnemen. Hij zou hardloopschoenen bestellen op internet en dan toch niet de deur uitgaan. Want je wist maar nooit. Hij zou alle berichten lezen, tien keer per dag het nieuws kijken en meepraten met haar talkshow.

Hij zou van haar hebben geëist dat ze eerbied had. Voor de doktoren en verpleegkundigen, voor de vuilophalers en vakkenvullers, voor de mensen in de zorg en bovenal de slachtoffers. Want het was een schande. Hoe rechts de boel al die jaren verkwanseld had. En links eens ballen moest krijgen. Hoe de populisten misbruik maakten, van een internationale ramp nota bene.

Hij zou schichtig boodschappen halen. Een midden in het pad-staander lijzig terecht wijzen. Hij zou veel het hoofd schudden ook. Thuis zou hij lang en grondig zijn handen wassen en dan met ontsmettende doekjes de boodschappen afnemen.

Hij zou wakker naast haar liggen ’s nachts.
‘Ik weet niet, ik voel iets.’
‘Wat dan?’
‘Een soort druk op de borst. Er is iets gaande.’

Ze liep met de thee naar de woonkamer. De kamer die helemaal van haar was. De straat en de wereld leken ook iets meer van haar. Als ze ging wandelen kwam ze maar heel af en toe iemand tegen. Eenden kwaakten luider dan ooit tevoren en de lucht was weer blauw, zonder ronkende strepen.

Ze vond het heus erg allemaal. Ze deed boodschappen voor de oude buurvrouw. Ze hield afstand en knikte naar voorbijgangers. Maar ze keek geen nieuws meer. Ze was nog in haar wittebroodsweken, zo net zonder hem. Ze keek alleen luchten en bomen.




Vorige verhaal
Plannen
Volgende verhaal
Een schooldag

Over de auteur

Anne Büdgen

Anne Büdgen schrijft gedichten, korte verhalen en theater. Onlangs verscheen haar eerste roman Boven de straat hangt een witte lucht, dagboek van Anna Meesink vol psalmen, slordig geschreven gedachten en poëzie.

Ook van deze auteur

door Anne Büdgen
15 februari

Eindelijk

2 Minute Read
door Anne Büdgen
25 januari

Camera

2 Minutes Read
door Anne Büdgen
04 januari

In den beginne

2 Minute Read