shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Anna van der Kruis
    • Anne Büdgen
    • Anne Lichthart
    • Dirk van Pelt
    • Elske van Lonkhuyzen
    • Jirke Poetijn
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Leon Brill
    • Manik Sarkar
    • Mariska Vollering
    • Marron Das
    • Max Hermens
    • Nicole Kaandorp
    • Renée Kapitein
    • Sara van Gennip
    • Stefan Popa
    • archief
      • Anne Broeksma
      • Annemarie de Gee
      • Bart Smout
      • Derk Fangman
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Gijsje Kooter
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Joubert Pignon
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Matthijs Koevoets
      • Mariken Heitman
      • Martijn Simons
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Pascal Vanenburg
      • Sander van Leeuwen
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
  • Over shortreads_
Sylvia Hubers
op 10 juli 2018
Deel dit verhaal

Gemist worden

Het oefenriool. Ik heb goede en slechte herinneringen aan het oefenriool. Een tiental aspirant-stadsbrandwachten en ik, kop aan kont kruipend door het pikdonkere, ingewikkelde buizenstelsel.
Ik raak de groep kwijt! Ik ga hyperventileren, mijn bewustzijnverliezen, in dit labyrinth achterblijven en dan laten ze de buizen vollopen met water voor de volgende oefening, met duikers, maar dat is pas morgen, eerst doen ze de deksels dicht en niemand die me mist!
Een klein stukje van mijn ziel ligt nog steeds in het oefenriool. Ik pikte het weer op bij de actuele berichten. Grot, voetballers, regen. Menens. Wat was mijn oefenriooltrip hierbij vergeleken een luxe-uitje. Aan de andere kant, zij hadden tenminste een meditatieleraar om zich heen. Die had ik ook wel kunnen gebruiken, toen ineens de doorgang was geblokkeerd, door iets – het oefenslachtoffer, dat we mee naar de uitgang moesten slepen. Een oneindig gehannes, waarbij iedereen me zou vergeten en ik zeker wist dat ik het daglicht nooit meer zou zien.
Misschien is het overdreven om het moment dat ik toch op eigen kracht uit het oefenriool kroop als een Grootse Gebeurtenis te blijven voelen. Want ik zou heus wel gemist zijn. Ze zouden me – zelfs mij! – zijn gaan zoeken. Net als die jongens. Gemist worden. Hoe mooi.




Vorige verhaal
Scheiden
Volgende verhaal
Periferie

Over de auteur

Sylvia Hubers

Sylvia Hubers schrijft gedichten, prozagedichten en kort absurdistisch proza. Ze publiceerde zes dichtbundels en onlangs verscheen bij Prometheus haar eerste bundel microproza Hier moet ik ingrijpen. Ze leest geregeld voor en maakt deel uit van De Vorlesebühne, een groep schrijvers die kort vreemd proza op het podium brengt.

Ook van deze auteur

door Sylvia Hubers
11 oktober

Het water kwam

1 Minute Read
door Sylvia Hubers
13 september

Sssst…

2 Minute Read
door Sylvia Hubers
12 juli

Spaart water

2 Minute Read