shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Anne-Minke Meijer
    • Christine Geense
    • Claartje Chajes
    • Dirk van Pelt
    • Enver Husicic
    • Elske van Lonkhuyzen
    • Gijsje Kooter
    • Joop-Maris Vollering
    • Kasper van Hoek
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Leon Brill
    • Manik Sarkar
    • Matthijs Koevoets
    • Nicole Kaandorp
    • Renske van den Broek
    • Sarah van Vliet
    • archief
      • Anne Broeksma
      • Anne Büdgen
      • Annemarie de Gee
      • Bart Smout
      • Derk Fangman
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Jirke Poetijn
      • Joubert Pignon
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Leonieke Baerwaldt
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Mariken Heitman
      • Marron Das
      • Martijn Simons
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Pascal Vanenburg
      • Renée Kapitein
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
  • Over shortreads_
Stefan Popa
op 8 december 2020
Deel dit verhaal

Ga je?

Ik was alweer bijna vergeten dat we uit elkaar zouden gaan. Of nee: gaan. We gaan uit elkaar. Dat hebben we zo besloten. Of nee: dat heb jij besloten. Zo gaat dat in relaties. De een besluit dat het uit is, en de ander legt aan anderen uit dat het simpelweg op was, dat we na een goed gesprek elkaar een laatste kus op de mond hebben gegeven. Het beste en ik hoop dat je gelukkig wordt zodra ik gelukkig ben.

Maar je bent er nog, nog even. We zijn er bijna over uit hoe uit het is tussen ons. Het gaat nu over de details. Jij mag anderen zien, ik wil jou niet meer zien. Cd van jou, Spotify-account van mij.

Jij vertrouwde mij niet meer. Ik jou wel. Tot jij zei dat het beter was als we uit elkaar zouden gaan. Nu vertrouw ik jou ook niet meer. Wat dat betreft zijn we toch iets dichterbij elkaar gekomen: jij lijkt jezelf ook niet meer te vertrouwen.

Toen we net bij elkaar kwamen, ontbeet je met spek, ei, bloedworst en witte bonen in tomatensaus. Nu drink je alleen nog gin-tonic zonder tonic als ontbijt. Ik zeg er niets meer van. Jij wel, jij zegt: ‘Er zit toch komkommer in?’

Zelf weten.

Je mag alles zelf weten.

Ik wil alleen nog dat je weggaat. Het heeft lang genoeg geduurd. Jij hield niet meer van mij, dus houd ik niet meer van jou. Ik wist niet dat het zo werkte, totdat jij het uitmaakte. We houden niet meer van elkaar.

Ga je?


Over welk nieuws gaat dit?


Vorige verhaal
Altijd de honden
Volgende verhaal
En toen kwam ik •

Over de auteur

Stefan Popa

Stefan Popa (1989) is auteur en journalist en woont en werkt in Baarn. Hij debuteerde met de roman Verdwenen grenzen, waarvoor hij lof ontving van Vrij Nederland en dat werd getipt in De wereld draait door. In september 2015 verscheen zijn tweede roman, A27. Zijn derde roman is De verovering van Vlaanderen, een komedie om te lachen. Of de oleander de winter overleeft, zijn laatste roman, is net uit.

Ook van deze auteur

door Stefan Popa
22 maart

Lentekriebels

3 Minutes Read
door Stefan Popa
10 januari

Lang leve Friesland-land!

3 Minutes Read
door Stefan Popa
08 juni

Rust in weelde

3 Minute Read