shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Anne-Minke Meijer
    • Christine Geense
    • Claartje Chajes
    • Dirk van Pelt
    • Enver Husicic
    • Elske van Lonkhuyzen
    • Gijsje Kooter
    • Joop-Maris Vollering
    • Kasper van Hoek
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Leon Brill
    • Manik Sarkar
    • Matthijs Koevoets
    • Nicole Kaandorp
    • Renske van den Broek
    • Sarah van Vliet
    • archief
      • Anne Broeksma
      • Anne Büdgen
      • Annemarie de Gee
      • Bart Smout
      • Derk Fangman
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Jirke Poetijn
      • Joubert Pignon
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Leonieke Baerwaldt
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Mariken Heitman
      • Marron Das
      • Martijn Simons
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Pascal Vanenburg
      • Renée Kapitein
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
  • Over shortreads_
Anne Büdgen
op 15 februari 2021
Deel dit verhaal

Eindelijk

Grijs schuim ligt in klodders langs de kant van de weg. Gisteren heette dat nog sneeuw. Zou je ziek worden als je er een hap van neemt? Ik heb zin me erin te laten vallen. Ik heb een vreemde manier van afscheid nemen, dat weet ik ook wel. Het is een gelukkig afscheid, zo’n afscheid van iets waar je alles wel uit hebt gehaald. Ik heb foto’s gemaakt van zwaar bepakte takken waar stuifsneeuw uit waaide, met zon en zonder zon. Ik heb op de galerij gestaan en gekeken naar de kinderen op de binnenplaats. Ik heb over de galerij geschuifeld, de lift genomen en gezien hoe de straat veranderd was in een witte film.

Nu kan ik eindelijk weer naar de supermarkt. Die was te ver, want lopen op sneeuw gaat zo langzaam dat mijn voeten moe worden. Of zijn ze moe en gaan ze daarom zo langzaam? Ik kom er zelf niet helemaal uit.

Carla werkt vandaag. ‘Hooooiii’, zegt ze. Ik hou van Carla. Ik wou dat Carla mijn moeder was. Ze heeft ronde armen en ze zegt altijd dingen die ik allang weet. ‘Het is belangrijk in beweging te blijven, wist je dat?’ Ze zegt het zodat ik dan zeg: ‘Dank je, dat ga ik proberen’, waarna zij extra chocolade in mijn tas doet en we alles hebben opgelost. Als de sneeuw die al geen sneeuw meer is te noemen.




Vorige verhaal
Kunst
Volgende verhaal
De wet heeft gelijk

Over de auteur

Anne Büdgen

Anne Büdgen schrijft gedichten, korte verhalen en theater. Onlangs verscheen haar eerste roman Boven de straat hangt een witte lucht, dagboek van Anna Meesink vol psalmen, slordig geschreven gedachten en poëzie.

Ook van deze auteur

door Anne Büdgen
08 maart

Van heilig nut

2 Minute Read
door Anne Büdgen
25 januari

Camera

2 Minutes Read
door Anne Büdgen
04 januari

In den beginne

2 Minute Read